(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِکَ مِنْهُم مَّن قَصَصْنَا عَلَیْکَ وَ مِنْهُم مَّن لَّمْ نَقْصُصْ عَلَیْکَ ۗ وَ مَا کَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ فَإِذَا جَاءَ أَمْرُ اللَّهِ قُضِیَ بِالْحَقِّ وَ خَسِرَ هُنَالِکَ الْمُبْطِلُونَ )۷۸ما پیش از تو پیامبرانى فرستادیم; سرگذشت گروهى از آنان را براى تو باز گفته، و سرگذشت گروهى را براى تو بازگو نکرده ایم;و هیچ پیامبرى حق نداشت معجزه اى جز به فرمان خدا بیاورد. و هنگامى که فرمان خداوند (براى مجازات کافران) صادر شود، بحق داورى خواهد شد; و آن جا اهل باطل زیان خواهند کرد.
(اللَّهُ الَّذِی جَعَلَ لَکُمُ الْأَنْعَامَ لِتَرْکَبُوا مِنْهَا وَ مِنْهَا تَأْکُلُونَ )۷۹خداوند کسى است که چهارپایان را براى شما آفرید تا بعضى را سوار شوید و از بعضى تغذیه کنید.
(وَ لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ وَ لِتَبْلُغُوا عَلَیْهَا حَاجَةً فِی صُدُورِکُمْ وَ عَلَیْهَا وَ عَلَی الْفُلْکِ تُحْمَلُونَ )۸۰و براى شما در آنها منافع بسیارى (جز اینها) است، تا بوسیله آنها به مقصدى که دردل دارید برسید; و بر آنها و بر کشتیها سوار مى شوید.
(وَ یُرِیکُمْ آیَاتِهِ فَأَیَّ آیَاتِ اللَّهِ تُنکِرُونَ )۸۱او آیاتش را همواره به شما نشان مى دهد; پس کدام یک از آیات خدا را انکار مى کنید؟!
(أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَیَنظُرُوا کَیْفَ کَانَ عَاقِبَةُ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ کَانُوا أَکْثَرَ مِنْهُمْ وَ أَشَدَّ قُوَّةً وَ آثَارًا فِی الْأَرْضِ فَمَا أَغْنَیٰ عَنْهُم مَّا کَانُوا یَکْسِبُونَ )۸۲آیا روى زمین سیر نکردند تا ببینند عاقبت کسانى که پیش از آنها بودند چگونه بود؟! همان کسانى که نفراتشان از اینها بیشتر، و نیرو و آثارشان در زمین فزونتر و پایدارتر بود; امّا هرگز آنچه را به دست مى آوردند نتوانست آنها را بى نیاز سازد (و از عذاب الهى رهایى بخشد).
(فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرِحُوا بِمَا عِندَهُم مِّنَ الْعِلْمِ وَ حَاقَ بِهِم مَّا کَانُوا بِهِ یَسْتَهْزِئُونَ )۸۳هنگامى که پیامبرانشان با دلایل روشن به سراغ آنان آمدند، به دانشى که خود داشتند دلخوش شدند (و غیرآن را هیچ شمردند); ولى آنچه را (از عذاب) به تمسخر مى گرفتند آنان را فرا گرفت.
(فَلَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا قَالُوا آمَنَّا بِاللَّهِ وَحْدَهُ وَ کَفَرْنَا بِمَا کُنَّا بِهِ مُشْرِکِینَ )۸۴هنگامى که عذاب ما را دیدند گفتند: «هم اکنون به خداوند یگانه ایمان آوردیم و به معبودهایى که همتاى او مى شمردیم کافر شدیم.»
(فَلَمْ یَکُ یَنفَعُهُمْ إِیمَانُهُمْ لَمَّا رَأَوْا بَأْسَنَا ۖ سُنَّتَ اللَّهِ الَّتِی قَدْ خَلَتْ فِی عِبَادِهِ ۖ وَ خَسِرَ هُنَالِکَ الْکَافِرُونَ )۸۵امّا هنگامى که عذاب ما را مشاهده کردند، ایمانشان براى آنها سودى نداشت. این سنّت خداوند است که همواره در میان بندگانش جارى شده، و در آن جا کافران زیانکار شدند.
