حاجت (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حاجَة (به فتح جیم)، یکی از
واژگان قرآن کریم و اسم مصدر به معنی نیاز و احتیاج است.
حاجَة به معنی نیاز و احتیاج است.
راغب گوید: حاجت، نیاز به شی‌ء است با دوست داشتن آن.
(وَ لِتَبْلُغُوا عَلَیْها حاجَةً فِی صُدُورِکُمْ) «و تا سوار بر آنها به حاجت و مقصدی که در دل دارید برسید.»
باید دانست که حاجت اسم مصدر به معنی محتاج الیه و خواسته است و
مصدر آن حوج می‌آید چنانکه از
اقرب مستفاد می‌شود
ولی قول راغب مفید مصدریّت است. می‌شود گفت که مصدر و اسم هر دو آمده است؛ چنانکه مفهوم:
(وَ لا یَجِدُونَ فِی صُدُورِهِمْ حاجَةً مِمَّا اُوتُوا) (و در دل خود نيازى به آنچه به
مهاجران داده شده احساس نمى‌كنند)
مصدر بودن است.
•
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حاجة»، ج۲، ص۱۹۱.
