(هُوَ الَّذِی خَلَقَکُم مِّن تُرَابٍ ثُمَّ مِن نُّطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخًا ۚ وَ مِنکُم مَّن یُتَوَفَّیٰ مِن قَبْلُ ۖ وَ لِتَبْلُغُوا أَجَلًا مُّسَمًّی وَ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ )۶۷او کسى است که شما را از خاکى آفرید، سپس از نطفه اى، سپس از علقه (و خون بسته شده)اى، سپس شما را بصورت طفلى (از شکم مادر) بیرون مى آورد، بعد (رشد مى کنید تا) به مرحله کمال قوّت خود مى رسید، و بعد از آن پیر مى شوید; و (در این میان) گروهى از شما پیش از رسیدن به این مرحله مى میرند و (در نهایت) به اجل حتمى خود مى رسید; شاید (در این مراحل) بیندیشید.
(هُوَ الَّذِی یُحْیِی وَ یُمِیتُ ۖ فَإِذَا قَضَیٰ أَمْرًا فَإِنَّمَا یَقُولُ لَهُ کُن فَیَکُونُ )۶۸او کسى است که زنده مى کند و مى میراند; و هنگامى که وجود چیزى را مقرّر کند،تنها به آن مى گوید: «موجود باش!» بى درنگ موجود مى شود.
(أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ یُجَادِلُونَ فِی آیَاتِ اللَّهِ أَنَّیٰ یُصْرَفُونَ )۶۹آیا ندیدى کسانى را که در آیات خدا مجادله مى کنند، چگونه (از راه حق) منحرف مى شوند؟!
(الَّذِینَ کَذَّبُوا بِالْکِتَابِ وَ بِمَا أَرْسَلْنَا بِهِ رُسُلَنَا ۖ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ )۷۰همان کسانى که کتاب آسمانى و آنچه را به وسیله پیامبرانمان فرستاده ایم تکذیب کردند; امّا بزودى (از نتیجه کار خود) آگاه مى شوند!
(إِذِ الْأَغْلَالُ فِی أَعْنَاقِهِمْ وَ السَّلَاسِلُ یُسْحَبُونَ )۷۱در آن هنگام که غل و زنجیرها برگردن آنان قرار گرفته و آنها را مى کشند;
(فِی الْحَمِیمِ ثُمَّ فِی النَّارِ یُسْجَرُونَ )۷۲و در آب سوزان وارد مى کنند; سپس در آتش دوزخ مى سوزند!
(ثُمَّ قِیلَ لَهُمْ أَیْنَ مَا کُنتُمْ تُشْرِکُونَ )۷۳سپس به آنها گفته مى شود: «کجایند آنچه را همتاى خدا قرار مى دادید،
(مِن دُونِ اللَّهِ ۖ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا بَل لَّمْ نَکُن نَّدْعُو مِن قَبْلُ شَیْئًا ۚ کَذَٰلِکَ یُضِلُّ اللَّهُ الْکَافِرِینَ )۷۴همان معبودهایى را که جز خدا پرستش مى کردید؟!» آنها مى گویند: «همه از نظر ما پنهان و گم شدند; بلکه ما اصلاً پیش از این چیزى را پرستش نمى کردیم»! این گونه خداوند کافران را گمراه مى سازد.
(ذَٰلِکُم بِمَا کُنتُمْ تَفْرَحُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ وَ بِمَا کُنتُمْ تَمْرَحُونَ )۷۵این (عذاب) بخاطر آن است که به ناحق در زمین شادى مى کردید و از روى غرور و مستى به خوشحالى مى پرداختید.
(ادْخُلُوا أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا ۖ فَبِئْسَ مَثْوَی الْمُتَکَبِّرِینَ )۷۶از درهاى جهنم وارد شوید و جاودانه در آن بمانید; و چه بد است جایگاه متکبّران!
(فَاصْبِرْ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۚ فَإِمَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ فَإِلَیْنَا یُرْجَعُونَ )۷۷پس (اى پیامبر) صبر کن که وعده خدا حق است; و هرگاه قسمتى از مجازاتهایى را که به آنها وعده داده ایم در حال حیاتت به تو نشان دهیم، یا تو را (پیش از آن) از دنیا ببریم (مهم نیست); چرا که آنان را فقط به سوى ما باز مى گردانند.
