• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثوی (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ثَوَى (به فتح ثاء و واو) و ثَوَاءً (به فتح ثاء و واو) از واژگان قرآن کریم به معنای اقامت است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: مَثْوی‌ (به فتح میم و سکون ثاء) به معنای اقامتگاه‌ است.



ثَوَى و ثَوَاءً به معنای اقامت است.


(وَ ما کُنْتَ‌ ثاوِیاً فِی اَهْلِ مَدْیَنَ..) «در اهل مدین مقیم نبوده‌ای.»

۲.۱ - مثوی‌

مَثْوی‌ به معنای اقامتگاه‌ است. (قالَ النَّارُ مَثْواکُمْ‌) «گفت آتش اقامتگاه شماست.»
(وَ اللَّهُ یَعْلَمُ مُتَقَلَّبَکُمْ وَ مَثْواکُمْ‌) «خدا به تمام احوال شما از انتقال و استقرار و حرکت و سکون داناست.» ظاهر آن است که‌ «مُتَقَلَّبَکُمْ وَ مَثْواکُمْ‌» هر دو مصدر میمی به معنی انتقال و استقراراند.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۳۲۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۱۸۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۷۸-۷۹.    
۴. قصص/سوره۲۸، آیه۴۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۵۰.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۷۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۴۲۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۲۰۷.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۱۲۸.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۵۳.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۸۶.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۶۴.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۸، ص۲۷۴.    
۱۴. محمد/سوره۴۷، آیه۱۹.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۳۸.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۵۹.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۵۵.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۶۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثوی»، ج۱، ص۳۲۲.    






جعبه ابزار