(أَ فَمَن شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَیٰ نُورٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ فَوَیْلٌ لِّلْقَاسِیَةِ قُلُوبُهُم مِّن ذِکْرِ اللَّهِ ۚ أُولَٰئِکَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ )۲۲آیا کسى که خدا سینه اش را براى اسلام گشاده است و بر فراز (مرکبى از) نور الهى قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!)
واى بر آنان که قلبهایى سخت در برابرذکر خدا دارند! آنها در گمراهى آشکارى هستند.
(اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِیثِ کِتَابًا مُّتَشَابِهًا مَّثَانِیَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَیٰ ذِکْرِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ هُدَی اللَّهِ یَهْدِی بِهِ مَن یَشَاءُ ۚ وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ )۲۳خداوند بهترین سخن را نازل کرده، کتابى که آیاتش (در لطف و زیبایى و عمق و محتوا) همانند یکدیگر است; آیاتى مکرر دارد (با تکرارى شوق انگیز) که از شنیدن آیاتش لرزه بر اندام کسانى که از پروردگارشان مى ترسند مى افتد; سپس برون و درونشان نرم و متوجّه ذکر خدا مى شود;این هدایت الهى است که هرکس را بخواهد با آن راهنمایى مى کند; و هر کس را خداوند گمراه سازد، هیچ راهنمایى براى او نخواهد بود.
(أَ فَمَن یَتَّقِی بِوَجْهِهِ سُوءَ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ ۚ وَ قِیلَ لِلظَّالِمِینَ ذُوقُوا مَا کُنتُمْ تَکْسِبُونَ )۲۴آیا کسى که (ناچار است) با صورت خود عذاب دردناک (الهى) را در روز قیامت دور سازد (همانند کسى است که آتش دوزخ هرگز به او نمى رسد)؟! و به ستمکاران گفته مى شود: «بچشید (نتیجه) آنچه را انجام مى دادید!»
(کَذَّبَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ فَأَتَاهُمُ الْعَذَابُ مِنْ حَیْثُ لَا یَشْعُرُونَ )۲۵کسانى که قبل از آنها بودند نیز (آیات ما را) تکذیب نمودند، و عذاب (الهى) از جایى که فکر نمى کردند به سراغشان آمد.
(فَأَذَاقَهُمُ اللَّهُ الْخِزْیَ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَکْبَرُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ )۲۶پس خداوند خوارى را در زندگى این دنیا به آنها چشانید، و عذاب آخرت شدیدتر است اگر مى دانستند.
(وَ لَقَدْ ضَرَبْنَا لِلنَّاسِ فِی هَٰذَا الْقُرْآنِ مِن کُلِّ مَثَلٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ )۲۷ما براى مردم در این قرآن از هر چیز نمونه اى آوردیم (و همه معارف در آن جمع است)، شاید متذکّر شوند.
(قُرْآنًا عَرَبِیًّا غَیْرَ ذِی عِوَجٍ لَّعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ)۲۸قرآنى است فصیح و خالى از هرگونه کجى و نادرستى، شاید آنان پرهیزگارى پیشه کنند.
(ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا رَّجُلًا فِیهِ شُرَکَاءُ مُتَشَاکِسُونَ وَ رَجُلًا سَلَمًا لِّرَجُلٍ هَلْ یَسْتَوِیَانِ مَثَلًا ۚ الْحَمْدُ لِلَّهِ ۚ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ )۲۹خداوند مثالى زده است: مردى را که مملوک شریکانى است که درباره او پیوسته با هم نزاع دارند، و مردى که تنها تسلیم یک نفر است; آیا این دو یکسانند؟! حمد و ستایش مخصوص خداست، ولى بیشتر آنان نمى دانند.
(إِنَّکَ مَیِّتٌ وَ إِنَّهُم مَّیِّتُونَ )۳۰به یقین تو مى میرى و آنها نیز خواهند مُرد.
(ثُمَّ إِنَّکُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عِندَ رَبِّکُمْ تَخْتَصِمُونَ )۳۱سپس شما روز قیامت نزد پروردگارتان مخاصمه مى کنید.
