گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ وَهَبْنَا لَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُم مَّعَهُمْ رَحْمَةً مِّنَّا وَ ذِکْرَیٰ لِأُولِی الْأَلْبَابِ )۴۳و خانواده اش را به او بخشیدیم، و همانند آنها را بر آنان افزودیم، تا رحمتى از سوى ما باشد و تذکّرى براى خردمندان.
(وَ خُذْ بِیَدِکَ ضِغْثًا فَاضْرِب بِّهِ وَ لَا تَحْنَثْ ۗ إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا ۚ نِّعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ )۴۴(و به او گفتیم:) بسته اى از ساقه (هاى گندم مانند آن) را برگیر و با آن (به همسرت) بزن و سوگند خود را مشکن. ما او را شکیبا یافتیم; چه بنده خوبى که بسیار توبه کننده بود!
(وَ اذْکُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِیمَ وَ إِسْحَاقَ وَ یَعْقُوبَ أُولِی الْأَیْدِی وَ الْأَبْصَارِ )۴۵و به خاطر بیاور بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را، صاحبان قدرت و بصیرت.
(إِنَّا أَخْلَصْنَاهُم بِخَالِصَةٍ ذِکْرَی الدَّارِ )۴۶ما آنها را با خلوص ویژه اى خالص گردانیم، که همان یادآورى سراى آخرت بود.
(وَ إِنَّهُمْ عِندَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَیْنَ الْأَخْیَارِ )۴۷و آنها نزد ما از برگزیدگان و نیکان بودند.
(وَ اذْکُرْ إِسْمَاعِیلَ وَ الْیَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ ۖ وَ کُلٌّ مِّنَ الْأَخْیَارِ )۴۸و به خاطر بیاور «اسماعیل» و «الیسع» و «ذوالکفل» راکه همه از نیکان بودند.
(هَٰذَا ذِکْرٌ ۚ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ لَحُسْنَ مَآبٍ )۴۹این یک یادآورى است. و به یقین براى پرهیزگاران فرجام نیکویى است:
(جَنَّاتِ عَدْنٍ مُّفَتَّحَةً لَهُم الْأَبْوَابُ )۵۰(همان) باغهاى جاویدان بهشتى که درهایش به روى آنان گشوده است،
(مُتَّکِئِینَ فِیهَا یَدْعُونَ فِیهَا بِفَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ وَ شَرَابٍ )۵۱در حالى که در آن (بر تختها) تکیه کرده اند و میوه هاى بسیار و نوشیدنیهاى فراوان در اختیار آنان است.
۞ (وَ عِندَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ )۵۲و نزد آنان همسرانى است که تنها چشم به شوهرانشان دوخته اند، و همسن و سالند.
(هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِیَوْمِ الْحِسَابِ )۵۳این همان (پاداشى) است که براى روز حساب به شما وعده داده مى شود (و عدّه اى تخلّف ناپذیر).
(إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِن نَّفَادٍ )۵۴این روزىِ ماست که آن را پایانى نیست!
(هَٰذَا ۚ وَ إِنَّ لِلطَّاغِینَ لَشَرَّ مَآبٍ )۵۵این (پاداش پرهیزگاران است)، و براى طغیانگران بدترین سرانجام است;
(جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ )۵۶(همان) دوزخ، که در آن وارد مى شوند; و چه بد جایگاهى است!
(هَٰذَا فَلْیَذُوقُوهُ حَمِیمٌ وَ غَسَّاقٌ )۵۷این مایع سوزان و مایع بدبوئى است که باید از آن بچشند!
(وَ آخَرُ مِن شَکْلِهِ أَزْوَاجٌ )۵۸و کیفرهاى دیگرى همانند آن دارند.
(هَٰذَا فَوْجٌ مُّقْتَحِمٌ مَّعَکُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ)۵۹(سرکردگان گمراه به یکدیگر مى گویند:) این گروهى (از پیروان شما) است که همراه شما وارد دوزخ مى شوند; خوشامد بر آنها مباد; همگى در آتش خواهند سوخت!
(قَالُوا بَلْ أَنتُمْ لَا مَرْحَبًا بِکُمْ ۖ أَنتُمْ قَدَّمْتُمُوهُ لَنَا ۖ فَبِئْسَ الْقَرَارُ )۶۰آنها (به رؤساى خود) مى گویند: «بلکه خوشامد بر شما مباد که این (عذاب) را شما براى ما فراهم ساختید و چه بد قرار گاهى است!»
(قَالُوا رَبَّنَا مَن قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِی النَّارِ )۶۱(سپس) مى گویند: «پروردگارا! هر کس این (عذاب) را براى ما فراهم ساخته، عذابى مضاعف در آتش بر او بیفزا.»