• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غساق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَسّاق (به فتح غین) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم، به معنای چرك بدبو و آنچه از پوست اهل آتش متقاطر شود و آب كدر و كثيف است.



غَسّاق: چرك بدبو و آنچه از پوست اهل آتش متقاطر شود و آب كدر و كثيف است.


(لا يَذُوقُونَ فِيها بَرْداً وَ لا شَراباً • إِلَّا حَمِيماً وَ غَسَّاقاً) (در آن جا نه چيز خنكى مى‌چشند و نه نوشيدنى گوارايى • جز آبى سوزان و مايعى از چرک و خون) (هذا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَ غَسَّاقٌ‌) (اين مايع سوزان و مايع بدبويى است كه بايد از آن بچشند).
غسّاق فقط دو بار در قرآن مجید بكار رفته و روشن است كه از طعام اهل آتش می‌باشد.
طبرسی (رحمه‌اللّه) آنرا چرك بدبو گفته و علّت تسميه را جريان چرك ذكر كرده است، گويند: «غَسَقَتِ‌ الْقُرْحَةُ» يعنى: چرك‌ زخم جارى شد.
راغب گويد: آنچه از پوست اهل آتش متقاطر شود. بعضى‌ها غسّاق را آب كدر و كثيف گفته‌اند و چون غسّاق، در آيه مقابل «شراب» آمده، ممكن است مراد از آن آب كثيف باشد.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۹۹.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۰۶.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۲۳.    
۴. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۷، ص۲۲۲.    
۵. نباء/سوره۷۸، آیه۲۴-۲۵.    
۶. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۵۸۲.    
۷. ص/سوره۳۸، آیه۵۷.    
۸. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۴۵۶.    
۹. طبرسی، مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۶۵.    
۱۰. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غسّاق"، ج۵، ص۹۹.    






جعبه ابزار