گزارش خطا
برروی هر کلمه‌ای کلیک کنید، معنا و تفسیر آن را می‌بینید.
(قَالَ هَٰذَا رَحْمَةٌ مِّن رَّبِّی ۖ فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ رَبِّی جَعَلَهُ دَکَّاءَ ۖ وَ کَانَ وَعْدُ رَبِّی حَقًّا)۹۸(آنگاه) گفت: «این رحمتى از جانب پروردگار من است; و هنگامى که وعده پروردگارم فرا رسد، آن را درهم مى کوبد; و وعده پروردگارم حق است.»
(وَ تَرَکْنَا بَعْضَهُمْ یَوْمَئِذٍ یَمُوجُ فِی بَعْضٍ ۖ وَ نُفِخَ فِی الصُّورِ فَجَمَعْنَاهُمْ جَمْعًا )۹۹و در آن روز (که جهان پایان مى گیرد)، ما آنان را چنان رها مى کنیم که در هم موج مى زنند; و در صور [
= شیپور ] دمیده مى شود; و ما آنها را کاملاً جمع مى کنیم.
(وَ عَرَضْنَا جَهَنَّمَ یَوْمَئِذٍ لِّلْکَافِرِینَ عَرْضًا)۱۰۰و در آن روز، جهنم رابر کافران آشکارا عرضه مى داریم.
(الَّذِینَ کَانَتْ أَعْیُنُهُمْ فِی غِطَاءٍ عَن ذِکْرِی وَ کَانُوا لَا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعًا)۱۰۱همان کسانى که پرده اى چشمانشان را از یاد من پوشانده بود، و قدرت شنوایى نداشتند.
(أَفَحَسِبَ الَّذِینَ کَفَرُوا أَن یَتَّخِذُوا عِبَادِی مِن دُونِی أَوْلِیَاءَ ۚ إِنَّا أَعْتَدْنَا جَهَنَّمَ لِلْکَافِرِینَ نُزُلًا)۱۰۲آیا کافران پنداشتند مى توانند بندگانم را به جاى من اولیاى خود انتخاب کنند؟! ما جهنّم را براى پذیرایى کافران آماده کرده ایم.
(قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُم بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالًا)۱۰۳بگو: «آیا به شما خبر دهیم که زیانکارترین (مردم) در کارها، چه کسانى هستند؟
(الَّذِینَ ضَلَّ سَعْیُهُمْ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ یُحْسِنُونَ صُنْعًا)۱۰۴همان کسانى که سعى و تلاششان در زندگى دنیا گم (و نابود) شده; در حالى که، مى پندارند کار نیک انجام مى دهند.»
(أُولَٰئِکَ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ رَبِّهِمْ وَ لِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِیمُ لَهُم یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَزْنًا)۱۰۵آنها کسانى هستند که به آیات پروردگارشان و لقاى او کافر شدند; به همین جهت، اعمالشان حبط و نابود شد; از این رو روز قیامت، میزانى براى (سنجش اعمال) آنها برپا نخواهیم کرد.
(ذَٰلِکَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا کَفَرُوا وَ اتَّخَذُوا آیَاتِی وَ رُسُلِی هُزُوًا)۱۰۶(آرى،) این گونه است! کیفرشان دوزخ است، بخاطر آن که کافر شدند، و آیات من و پیامبرانم را به استهزا گرفتند.
(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ کَانَتْ لَهُم جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا)۱۰۷)امّا کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، باغهاى بهشت برین محلّ پذیرایى آنان خواهد بود.
(خَالِدِینَ فِیهَا لَا یَبْغُونَ عَنْهَا حِوَلًا)۱۰۸آنها جاودانه در آن خواهند ماند; و هرگز خواهان نقل مکان از آن جا نیستند.
(قُل لَّوْ کَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّکَلِمَاتِ رَبِّی لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ کَلِمَاتُ رَبِّی وَ لَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا)۱۰۹بگو: «اگر دریا براى (نوشتن) کلمات پروردگارم مرکّب شود، دریا پایان مى گیرد. پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان یابد; هر چند همانند آن (دریا) را کمک آن قرار دهیم.»
(قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَیٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ ۖ فَمَن کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَ لَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا)۱۱۰بگو: «من فقط بشرى هستم مثل شما; (ولى) به من وحى مى شود که معبودتان، تنها معبودِ یگانه است; پس هر که به لقاى پروردگارش امید دارد، باید کارى شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند.»
