(یَوْمَ تَأْتِی کُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا وَ تُوَفَّیٰ کُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ وَ هُمْ لَا یُظْلَمُونَ)۱۱۱(به یاد آور) روزى را که هر کس (در فکر خویشتن است; و تنها) به دفاع از خود برمى خیزد; و نتیجه اعمال هر کسى، بى کم و کاست، به او داده مى شود; و به آنها ستم نخواهد شد.
(وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْیَةً کَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن کُلِّ مَکَانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَ الْخَوْفِ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ)۱۱۲خداوند (براى آنان که کفران نعمت مى کنند،) مثلى زده است: سرزمینى که امن و آرام بود; و همواره روزیش از هر جا مى رسید; امّا نعمتهاى خدا را ناسپاسى کردند; و خداوند بخاطر اعمالى که انجام مى دادند، لباس گرسنگى و ترس را بر آنها پوشانید.
(وَ لَقَدْ جَاءَهُمْ رَسُولٌ مِّنْهُمْ فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ وَ هُمْ ظَالِمُونَ )۱۱۳پیامبرى از خودشان به سراغ آنها آمد، ولى او را تکذیب کردند; از این رو عذاب الهى آنها را فراگرفت در حالى که ستمکار بودند.
(فَکُلُوا مِمَّا رَزَقَکُمُ اللَّهُ حَلَالًا طَیِّبًا وَ اشْکُرُوا نِعْمَتَ اللَّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ)۱۱۴پس، از نعمت هاى حلال و پاکیزه اى که خدا به شما روزى داده است بخورید; و شکر نعمت خدا را به جا آورید اگر او را مى پرستید.
(إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَیْکُمُ الْمَیْتَةَ وَ الدَّمَ وَ لَحْمَ الْخِنزِیرِ وَ مَا أُهِلَّ لِغَیْرِ اللَّهِ بِهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَیْرَ بَاغٍ وَ لَا عَادٍ فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ)۱۱۵خداوند، تنها مردار، خون، گوشت خوک و حیوانى که با نام غیر خدا ذبح شده، بر شما حرام کرده است; امّا کسى که ناچار شود، در صورتى که ستمکار و متجاوز نباشد، (خدا او را مى بخشد; چرا که) خدا آمرزنده و مهربان است.
(وَ لَا تَقُولُوا لِمَا تَصِفُ أَلْسِنَتُکُمُ الْکَذِبَ هَٰذَا حَلَالٌ وَ هَٰذَا حَرَامٌ لِّتَفْتَرُوا عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ ۚ إِنَّ الَّذِینَ یَفْتَرُونَ عَلَی اللَّهِ الْکَذِبَ لَا یُفْلِحُونَ)۱۱۶بخاطر دروغى که بر زبانتان جارى مى شود نگویید: «این حلال است و آن حرام»، تا بر خدا افترا ببندید. به یقین کسانى که به خدا افترا مى بندند، رستگار نخواهند شد!
(مَتَاعٌ قَلِیلٌ وَ لَهُم عَذَابٌ أَلِیمٌ)۱۱۷بهره کمى است (که در این دنیا نصیبشان مى شود); و عذاب دردناکى در انتظار آنان است!
(وَ عَلَی الَّذِینَ هَادُوا حَرَّمْنَا مَا قَصَصْنَا عَلَیْکَ مِن قَبْلُ ۖ وَ مَا ظَلَمْنَاهُمْ وَ لَٰکِن کَانُوا أَنفُسَهُمْ یَظْلِمُونَ)۱۱۸چیزهایى را که پیش از این براى تو شرح داده ایم، بر یهود حرام کردیم; ما به آنها ستم نکردیم، امّا آنها بودند که به خودشان ستم مى کردند.
