گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(مُهْطِعِینَ مُقْنِعِی رُءُوسِهِمْ لَا یَرْتَدُّ إِلَیْهِمْ طَرْفُهُمْ ۖ وَ أَفْئِدَتُهُمْ هَوَاءٌ)۴۳در حالى که (در آن روز) گردنها را کشیده، سرها را بالا نگهداشته، حتّى پلک چشمهایشان (به سبب وحشت) از حرکت باز مى ماند; و دلهایشان (فرو مى ریزد; و از اندیشه و امید،) خالى مى گردد.
(وَ أَنذِرِ النَّاسَ یَوْمَ یَأْتِیهِمُ الْعَذَابُ فَیَقُولُ الَّذِینَ ظَلَمُوا رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَیٰ أَجَلٍ قَرِیبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَکَ وَ نَتَّبِعِ الرُّسُلَ ۗ أَ وَ لَمْ تَکُونُوا أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَکُم مِّن زَوَالٍ)۴۴و مردم رااز روزى که عذاب الهى به سراغشان مى آید، بترسان! آن روز که ستمکاران مى گویند: «پروردگارا! مدّت کوتاهى ما را مهلت ده، تا دعوت تو را بپذیریمو از پیامبران پیروى کنیم!» (امّا پاسخ مى شنوند که:) مگر شما نبودید که پیش از این سوگند یاد کردید که زوال و فنایى براى شما نیست؟!
(وَ سَکَنتُمْ فِی مَسَاکِنِ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَنفُسَهُمْ وَ تَبَیَّنَ لَکُمْ کَیْفَ فَعَلْنَا بِهِمْ وَ ضَرَبْنَا لَکُمُ الْأَمْثَالَ)۴۵(آرى شما بودید که) در منازل (و کاخهاى) کسانى که به خویشتن ستم کردند، ساکن شدید; و براى شما آشکار شدچگونه با آنان رفتار کردیم; و براى شما، مثالها (از سرگذشت پیشینیان) زدیم (باز هم بیدار نشدید)!
(وَ قَدْ مَکَرُوا مَکْرَهُمْ وَ عِندَ اللَّهِ مَکْرُهُمْ وَ إِن کَانَ مَکْرُهُمْ لِتَزُولَ مِنْهُ الْجِبَالُ)۴۶آنها نهایت مکر (و نیرنگ) خود را به کار زدند; وهمه مکرها (و توطئه هایشان) نزد خدا (آشکار و بى اثر) است، هر چند مکرشان چنان باشد که کوهها از جا برکنده شود.
(فَلَا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ ۗ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ)۴۷پس هرگز گمان مبر که خدا از وعده اى که به پیامبرانش داده، تخلّف کند. چرا که خداوند توانا و مجازات کننده است.
(یَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَیْرَ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ ۖ وَ بَرَزُوا لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ)۴۸در آن روز که این زمین به زمین دیگر،و آسمانها (به آسمانهاى دیگرى) مبدّل مى شود، و همه در پیشگاه خداوند یگانه حاکم بر همه چیز ظاهر مى گردند.
(وَ تَرَی الْمُجْرِمِینَ یَوْمَئِذٍ مُّقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ)۴۹و در آن روز، مجرمان را با هم در غل و زنجیر مى بینى;
(سَرَابِیلُهُم مِّن قَطِرَانٍ وَ تَغْشَیٰ وُجُوهَهُمُ النَّارُ)۵۰لباسهایشان از قطران
[مادّه چسبنده بد بوى قابل اشتعال
] است; و صورتهایشان را آتش مى پوشاند;
(لِیَجْزِیَ اللَّهُ کُلَّ نَفْسٍ مَّا کَسَبَتْ ۚ إِنَّ اللَّهَ سَرِیعُ الْحِسَابِ)۵۱تا خداوند هر کس را، (مطابق) آنچه انجام داده، جزا دهد. به یقین، خداوند سریع الحساب است.
(هَٰذَا بَلَاغٌ لِّلنَّاسِ وَ لِیُنذَرُوا بِهِ وَ لِیَعْلَمُوا أَنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَ لِیَذَّکَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ)۵۲این (قرآن، ابلاغى براى عموم مردم است; تا بوسیله آن انذار شوند، و بدانند او خداى یکتاست; و تا خردمندان پند گیرند.
