صفحه 45 قرآن کریم سوره بقره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

صفحه قبل .......... صفحه ۴۵ .......... صفحه بعد

(وَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَ تَثْبِیتًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ کَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُکُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِن لَّمْ یُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ ۗ وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِیرٌ) (۲۶۵)
و (عمل) کسانى که اموال خود را براى خشنودى خدا، و پایدار ساختن (فضایل انسانى در) روح خود، انفاق مى کنند، همچون باغى است که در نقطه بلندى باشد، و بارانهاى درشت به آن برسد، و میوه خود را دو چندان دهد. واگر باران درشت به آن نرسد، بارانى نرم به آن مى رسد. (و در هر حال، شاداب و با طراوت است) و خداوند به آنچه انجام مى دهید، بیناست.

---

(أَ یَوَدُّ أَحَدُکُمْ أَن تَکُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِیلٍ وَ أَعْنَابٍ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِیهَا مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ وَ أَصَابَهُ الْکِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِیهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ ۗ کَذَٰلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمُ الْآیَاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ) (۲۶۶)
آیا کسى از شما دوست دارد که باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد که از پاى درختان آن، نهرها بگذرد، و براى او در آن (باغ)، از هر گونه میوه اى وجود داشته باشد، و در حالى که به سنّ پیرى رسیده و فرزندانى ناتوان دارد; گردبادى (شدید)، که در آن آتش (سوزانى) است، به آن برخورد کند و (شعله‌ور گردد) و بسوزد؟! (همین طور است حال کسانى که انفاق‌هاى خود را، با ریا و منّت و آزار، باطل مى کنند.) این چنین خداوند آیات خود را براى شما آشکار مى سازد; شاید بیندیشید (و راه حق را بیابید)!

---

(یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَنفِقُوا مِن طَیِّبَاتِ مَا کَسَبْتُمْ وَ مِمَّا أَخْرَجْنَا لَکُم مِّنَ الْأَرْضِ ۖ وَ لَا تَیَمَّمُوا الْخَبِیثَ مِنْهُ تُنفِقُونَ وَ لَسْتُم بِآخِذِیهِ إِلَّا أَن تُغْمِضُوا فِیهِ ۚ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِیٌّ حَمِیدٌ) (۲۶۷)
اى کسانى که ایمان آورده اید!از اموال پاکیزه اى که به دست آورده اید، و از آنچه از زمین براى شما خارج ساخته ایم (از منابع و معادن و درختان و گیاهان)، انفاق کنید; و براى انفاق، به سراغ بى ارزش آن نروید در حالى که خودِ شما، (به هنگام پذیرش اموال،) حاضر نیستید آنها را بپذیرید; مگر از روى اغماض و کراهت. و بدانید خداوند، بى نیازو ستوده است.

---

(الشَّیْطَانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُم بِالْفَحْشَاءِ ۖ وَ اللَّهُ یَعِدُکُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَ فَضْلًا ۗ وَ اللَّهُ وَاسِعٌ عَلِیمٌ) (۲۶۸)
شیطان، شما را (هنگام انفاق،) وعده فقر و تهیدستى مى دهد; و به زشتیها امر مى کند; ولى خداوند وعده «آمرزش» و «فزونى» به شما مى دهد; و خداوند، رحمت و قدرتش گسترده، و (به هر چیز) داناست. (و به وعده خود وفا مى کند.)

---

(یُؤْتِی الْحِکْمَةَ مَن یَشَاءُ ۚ وَ مَن یُؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِیَ خَیْرًا کَثِیرًا ۗ وَ مَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ) (۲۶۹)
دانش و حکمت را به هر کس بخواهد (و شایسته باشد) مى دهد;و به هر کس دانش داده شود، خیر فراوانى داده شده است. و جز خردمندان، (این حقایق را درک نمى کنند، و) متذکّر نمى گردند.

صفحه قبل .......... صفحه ۴۵ .......... صفحه بعد