صفحه 32 قرآن کریم سوره بقره
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفحه قبل
..........
صفحه ۳۲
..........
صفحه بعد
سوره بقره
(
وَ
اذْکُرُوا
اللَّهَ
فِی
أَیَّامٍ
مَّعْدُودَاتٍ
ۚ
فَمَن
تَعَجَّلَ
فِی
یَوْمَیْنِ
فَلَا
إِثْمَ
عَلَیْهِ
وَ
مَن
تَأَخَّرَ
فَلَا
إِثْمَ
عَلَیْهِ
ۚ
لِمَنِ
اتَّقَیٰ
ۗ
وَ
اتَّقُوا
اللَّهَ
وَ
اعْلَمُوا
أَنَّکُمْ
إِلَیْهِ
تُحْشَرُونَ
)
(۲۰۳)
و خدا را در روزهاى معیّنى یاد کنید: (روزهاى ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ ماه ذى حجّه). و هر کس شتاب کند، و (ذکر خدا را) در دو روز انجام دهد، باکى بر او نمى باشد; و هر که تأخیر کند، (و سه روز انجام دهد نیز) باکى بر او نیست; براى کسى که تقوا پیشه کند. و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید; و بدانید شمابه سوى او محشور خواهید شد!
(
وَ
مِنَ
النَّاسِ
مَن
یُعْجِبُکَ
قَوْلُهُ
فِی
الْحَیَاةِ
الدُّنْیَا
وَ
یُشْهِدُ
اللَّهَ
عَلَیٰ
مَا
فِی
قَلْبِهِ
وَ
هُوَ
أَلَدُّ
الْخِصَامِ
)
(۲۰۴)
بعضى از مردم، گفتارشان در زندگى دنیا مایه اعجاب تو مى شود; (در ظاهر، اظهار محبّت شدید مى کنند) و خدا را بر آنچه در دل دارند گواه مى گیرند. در حالى که آنان، سرسخت ترین دشمنانند.
(
وَ
إِذَا
تَوَلَّیٰ
سَعَیٰ
فِی
الْأَرْضِ
لِیُفْسِدَ
فِیهَا
وَ
یُهْلِکَ
الْحَرْثَ
وَ
النَّسْلَ
ۗ
وَ
اللَّهُ
لَا
یُحِبُّ
الْفَسَادَ
)
(۲۰۵)
(نشانه آنها، این است که) هنگامى که روى برمى گردانند (و از نزد تو خارج مى شوند)، در راه فساد در زمین، کوشش مى کنند، و زراعتها و چهارپایان و انسان ها را نابود مى سازند; (با این که مى دانند) خدا فساد را دوست نمى دارد.
(
وَ
إِذَا
قِیلَ
لَهُ
اتَّقِ
اللَّهَ
أَخَذَتْهُ
الْعِزَّةُ
بِالْإِثْمِ
ۚ
فَحَسْبُهُ
جَهَنَّمُ
ۚ
وَ
لَبِئْسَ
الْمِهَادُ
)
(۲۰۶)
و هنگامى که به آنها گفته شود: «از خدا بترسید!» لجاجت و تعصب، آنها را به گناه مى کشاند. آتش دوزخ براى آنان کافى است; و چه بد جایگاهى است!
(
وَ
مِنَ
النَّاسِ
مَن
یَشْرِی
نَفْسَهُ
ابْتِغَاءَ
مَرْضَاتِ
اللَّهِ
ۗ
وَ
اللَّهُ
رَءُوفٌ
بِالْعِبَادِ
)
(۲۰۷)
۲۰۶بعضى از مردم (با ایمان و فداکار، همچون على (علیهالسلام) در «لیلة المبیت» به هنگام خفتن در جایگاه پیغمبر (صلىاللهعلیهوآله)) جان خود را بخاطر خشنودى خدا مى فروشند; و خداوند نسبت به همه بندگان مهربان است.
(
یَا
أَیُّهَا
الَّذِینَ
آمَنُوا
ادْخُلُوا
فِی
السِّلْمِ
کَافَّةً
وَ
لَا
تَتَّبِعُوا
خُطُوَاتِ
الشَّیْطَانِ
ۚ
إِنَّهُ
لَکُمْ
عَدُوٌّ
مُّبِینٌ
)
(۲۰۸)
اى کسانى که ایمان آورده اید; همگى (در پرتو ایمان) در صلح و آشتى درآیید! و از گامهاى شیطان، پیروى نکنید; که او دشمن آشکار شماست.
(
فَإِن
زَلَلْتُم
مِّن
بَعْدِ
مَا
جَاءَتْکُمُ
الْبَیِّنَاتُ
فَاعْلَمُوا
أَنَّ
اللَّهَ
عَزِیزٌ
حَکِیمٌ
)
(۲۰۹)
و اگر بعد از (این همه) نشانه هاى روشن، که براى شما آمده است، لغزش کردید (و گمراه شدید)، بدانید (گریزى از مجازات الهى نخواهید داشت،) زیرا خداوند، توانا و حکیم است.
(
هَلْ
یَنظُرُونَ
إِلَّا
أَن
یَأْتِیَهُمُ
اللَّهُ
فِی
ظُلَلٍ
مِّنَ
الْغَمَامِ
وَ
الْمَلَائِکَةُ
وَ
قُضِیَ
الْأَمْرُ
ۚ
وَ
إِلَی
اللَّهِ
تُرْجَعُ
الْأُمُورُ
)
(۲۱۰)
آیا (پیروان فرمان شیطان، پس از این همه نشانه ها) انتظار دارند که خداوند و فرشتگان، در سایه هایى از ابرها به سوى آنان بیایند (و دلایل تازه اى در اختیارشان بگذارند؟!) درحالى که آنچه لازم بوده انجام شده، و همه امور به سوى خدا باز مى گردد.
صفحه قبل
..........
صفحه ۳۲
..........
صفحه بعد
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری