• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خطبه ۲۱۵ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



معنوية


وَ مِنْ دُعاء كانَ يَدْعُو بِهِ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ) كَثيراً
از دعاهای‌ آن حضرت است که زیاد می‌ خواند

ثناء و دعاء

«الْحَمْدُ لِلّهِ الَّذِي لَمْ یُصْبِحْ بِي مَیِّتاً وَ لَا سَقِیماً،»۱
سپاس خدای‌ را که مرده و بیمار به عرصه روزم درنیاورده،



«وَ لَا مَضْرُوباً عَلَى عُرُوقِی بِسُوء،»۲
و بدی‌ و بیماری‌ بر رگهایم زده نشده،



«وَ لَا مَأْخُوذاً بِأَسْوَإِ عَمَلِی،»۳
و به بدترین کردارم گرفتار نگشته ام،



«وَ لَا مَقْطُوعاً دَابِرِی،»۴
نه نسلم بریده شده،



«وَ لَا مُرْتَدّاً عَنْ دِینِی،»۵
نه از دین برگشته ام،



«وَ لَا مُنْکِراً لِرَبِّی،»۶
نه منکر پروردگارم هستم،



«وَ لَا مُسْتَوْحِشاً مِنْ إِیمَانِی،»۷
نه از ایمانم دل نگرانم،



«وَ لَا مُلْتَبِساً عَقْلِی،»۸
نه عقلم دچار سرگردانی‌ است،



«وَ لَا مُعَذَّباً بِعَذَابِ الْأُمَمِ مِنْ قَبْلِی۹
و نه به عذاب امم گذشته گرفتار گشته ام.



«أَصْبَحْتُ عَبْداً مَمْلُوکاً ظَالِماً لِنَفْسِی۱۰
صبح کردم در حالی‌ که بنده ای‌ در اختیار مولایم و بر نفس خویش ستمکارم،



«لَكَ الْحُجَّةُ عَلَيَّ وَ لَا حُجَّةَ لِي،»۱۱
تو را بر من حجّت است و مرا بر تو حجّت نیست،



«وَ لَا أَسْتَطِیعُ أَنْ آخُذَ إِلَّا مَا أَعْطَیْتَنِی،»۱۲
جز آنچه عطا کنی‌ قدرت گرفتن ندارم،



«وَ لَا أَتَّقِیَ إِلَّا مَا وَقَیْتَنِی۱۳
و توان حفظ خود را ندارم مگر تو مرا حفظ کنی‌.



«اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَفْتَقِرَ فِي غِنَاکَ،»۱۴
الهی‌، به تو پناه می‌ برم از اینکه در بی‌ نیازی‌ تو فقیر شوم،



«أَوْ أَضِلَّ فِي هُدَاکَ،»۱۵
یا در هدایتت گمراه گردم،



«أَوْ أُضَامَ فِي سُلْطَانِکَ،»۱۶
یا در سلطنتت مورد ستم واقع شوم،



«أَوْ أُضْطَهَدَ وَ الْأَمْرُ لَكَ!»۱۷
یا به خواری‌ نشینم و حال اینکه امر به دست توست.



«اللَّهُمَّ اجْعَلْ نَفْسِی أَوَّلَ کَرِیمَة تَنْتَزِعُهَا مِنْ کَرَائِمِی،»۱۸
بار خدایا، جانم را اوّل عضو باارزشی‌ از اعضای‌ باارزشم قرار ده که از من می‌ ستانی‌،



«وَ أَوَّلَ وَدِیعَة تَرْتَجِعُهَا مِنْ وَدَائِعِ نِعَمِکَ عِنْدِي!»۱۹
و نخستین ودیعـه از ودایـع نعمتت بر من که بـاز می‌ گـردانی‌.



«اللَّهُمَّ إِنَّا نَعُوذُ بِكَ أَنْ نَذْهَبَ عَنْ قَوْلِکَ،»۲۰
خداوندا، به توپناه می‌ بریم ازاینکه از گفته تو بیرون رویم،



«أَوْ أَنْ نُفْتَتَنَ عَنْ دِینِکَ،»۲۱
یا از دینت روگردانده به گمراهی‌ افتیم،



«أَوْ تَتَابَعَ بِنَا أَهْوَاؤُنَا دُونَ الْهُدَی الَّذِي جَاءَ مِنْ عِنْدِكَ!»۲۲
یا پیش از هدایتـی‌ که از جانب تو آمـده هواها و هوسـها به ما دسـت یابد.




جعبه ابزار