• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۷۷ قرآن کریم سوره فصلت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به‌نام خداوند بخشنده مهربان

(ِ حم )۱
حم.



(تَنزِیلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ )۲
این کتابى است که از سوى خداوند بخشنده مهربان نازل شده است;



(کِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ )۳
کتابى که آیاتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو کرده، و قرآنى است فصیح و گویاست براى جمعیتى که آگاهند،



(بَشِیرًا وَ نَذِیرًا فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ )۴
بشارت دهنده و بیم دهنده است; ولى بیشتر آنان روى گردان شدند; از این رو (حقایق را) نمى شنوند.



(وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَکِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَ فِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَ مِن بَیْنِنَا وَ بَیْنِکَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ )۵
آنها گفتند: «دل هاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى کنى در پوششهایى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگینى است، و میان ما و تو (گویا) حجابى وجود دارد; پس تو کار خود را انجام بده و ما هم کار خود را انجام مى دهیم.»



(قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَیٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَ وَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ )۶
بگو: «من فقط انسانى مثل شما هستم; (ولى) بر من وحى مى شود که معبود شما معبودى یگانه است; پس تمام توجه خود را به طور کامل به سوى او کنید و از وى آمرزش بخواهید; واى بر مشرکان!



(الَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُم بِالْآخِرَةِ هُمْ کَافِرُونَ )۷
همان کسانى که زکات نمى پردازند، و آخرت را منکرند.



(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُم أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ )۸
امّا کسانى که ایمان آوردهو کارهاى شایسته انجام دادند، پاداشى دائمى دارند.»



۞ (قُلْ أَئِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ۚ ذَٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ )۹
بگو: «آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز [= در دوران] آفرید کافر مى شوید و براى او همانندهایى قرار مى دهید؟! او پروردگار جهانیان است.



(وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِّلسَّائِلِینَ )۱۰
او برفراز زمین کوههاى استوارى قرار داد و برکاتى در آن نهاد و مواد غذایى آن را مقدّر فرمود، ـ اینها همه در چهار روز [= چهار دوران ] بود ـ درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان.»



(ثُمَّ اسْتَوَیٰ إِلَی السَّمَاءِ وَ هِیَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ )۱۱
سپس به آفرینش آسمان پرداخت، در حالى که بصورت دود بود; به آن و به زمین دستور داد: «به وجود آیید، (و شکل گیرید) خواه از روى اطاعت و خواه اکراه!» آنها گفتند: «ما از روى طاعت آمدیم.»




جعبه ابزار