گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(کهیعص)۱کهیعص.
(ذِکْرُ رَحْمَتِ رَبِّکَ عَبْدَهُ زَکَرِیَّا)۲(این) یادى است از رحمت پروردگار تو نسبت به بنده اش زکریا،
(إِذْ نَادَیٰ رَبَّهُ نِدَاءً خَفِیًّا)۳در آن هنگام که پروردگارش را در خلوتگاه (عبادت) خواند.
(قَالَ رَبِّ إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْبًا وَ لَمْ أَکُن بِدُعَائِکَ رَبِّ شَقِیًّا)۴گفت: «پروردگارا! استخوانم سست شده; و شعله پیرى سرم را فراگرفته; و من هرگز در دعاى تو اى پروردگار من، از اجابت محروم نبوده ام.
(وَ إِنِّی خِفْتُ الْمَوَالِیَ مِن وَرَائِی وَ کَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا فَهَبْ لِی مِن لَّدُنکَ وَلِیًّا)۵و من از بستگانم بعد از خودم بیمناکم (که حق پاسدارى از آیین تو را نگاه ندارند); و در حالى که همسرم نازا و عقیم است; تو ازنزد خود جانشینى به من ببخش،
(یَرِثُنِی وَ یَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ ۖ وَ اجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیًّا)۶که وارث من و وارث دودمان یعقوب باشد; و او را اى پروردگار من مورد رضایت خود قرار ده.»
(یَا زَکَرِیَّا إِنَّا نُبَشِّرُکَ بِغُلَامٍ اسْمُهُ یَحْیَیٰ لَمْ نَجْعَل لَّهُ مِن قَبْلُ سَمِیًّا)۷اى زکریا! ما تو را به پسرى بشارت مى دهیم که نامش «یحیى» است; و پیش از این، همنامى براى او قرار نداده ایم.
(قَالَ رَبِّ أَنَّیٰ یَکُونُ لِی غُلَامٌ وَ کَانَتِ امْرَأَتِی عَاقِرًا وَ قَدْ بَلَغْتُ مِنَ الْکِبَرِ عِتِیًّا)۸گفت: «پروردگارا! چگونه براى من پسرى خواهد بود؟! در حالى که همسرم نازاست، و من نیز به سبب پیرى ناتوان شده ام!»
(قَالَ کَذَٰلِکَ قَالَ رَبُّکَ هُوَ عَلَیَّ هَیِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُکَ مِن قَبْلُ وَ لَمْ تَکُ شَیْئًا)۹فرمود: «این گونه است; پروردگارت گفته این کار بر من آسان است; و قبلاً تو را آفریدم در حالى که چیزى نبودى!»
(قَالَ رَبِّ اجْعَل لِّی آیَةً ۚ قَالَ آیَتُکَ أَلَّا تُکَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَیَالٍ سَوِیًّا)۱۰عرض کرد: «پروردگارا! نشانه اى براى من قرار ده!» فرمود: «نشانه تو این است که سه شبانه روز قدرت تکلّم با مردم را نخواهى داشت; در حالى که سالم هستى.»
(فَخَرَجَ عَلَیٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَیٰ إِلَیْهِمْ أَن سَبِّحُوا بُکْرَةً وَ عَشِیًّا)۱۱او از محراب عبادت به سوى مردم بیرون آمد; و با اشاره به آنها گفت: «(به شکرانه این موهبت،) صبح و شام (خدا را) تسبیح گویید.»
