گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ طُوبَیٰ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ)۲۹کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، براى آنها پاکیزه ترین (زندگى) و سرانجام نیک است.
(کَذَٰلِکَ أَرْسَلْنَاکَ فِی أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَیْهِمُ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَ هُمْ یَکْفُرُونَ بِالرَّحْمَٰنِ ۚ قُلْ هُوَ رَبِّی لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَ إِلَیْهِ مَتَابِ)۳۰همان گونه (که پیامبران پیشین را مبعوث کردیم،) تو را به میان امّتى فرستادیم که پیش از آنها امّتهاى دیگرى آمدند و رفتند، تا آنچه را به تو وحى نموده ایم بر آنان بخوانى، درحالى که به خداوندى که رحمتش عام است، کفر مىورزند; بگو: «او پروردگار من است; معبودى جز او نیست; تنها بر او توکّل کردم; و بازگشتم به سوى اوست.»
(وَ لَوْأَنَّ قُرْآنًا سُیِّرَتْ بِهِ الْجِبَالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ کُلِّمَ بِهِ الْمَوْتَیٰ ۗ بَل لِّلَّهِ الْأَمْرُ جَمِیعًا ۗ أَفَلَمْ یَیْأَسِ الَّذِینَ آمَنُوا أَن لَّوْ یَشَاءُ اللَّهُ لَهَدَی النَّاسَ جَمِیعًا ۗ وَ لَا یَزَالُ الَّذِینَ کَفَرُوا تُصِیبُهُم بِمَا صَنَعُوا قَارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِیبًا مِّن دَارِهِمْ حَتَّیٰ یَأْتِیَ وَعْدُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ)۳۱اگر بوسیله قرآن، کوهها به حرکت در آیند یا زمین قطعه قطعه شود، یا بوسیله آن با مردگان سخن گفته شود، (باز هم کافران، ایمان نخواهند آورد.) ولى تمام امور در اختیار خداست. آیا آنها که ایمان آورده اند نمى دانند که اگر خدا بخواهد همه مردم را (به اجبار) هدایت مى کند؟! (امّا هدایت اجبارى سودى ندارد.) و پیوسته بلاهاى کوبنده اى بر کافران به سبب اعمالشان وارد مى شود، و یا به نزدیکى خانه آنها فرود مى آید، تا وعده (نهایى) خدا فرارسد;به یقین خداوند از وعده خود تخلّف نمى کند.
(وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِکَ فَأَمْلَیْتُ لِلَّذِینَ کَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ ۖ فَکَیْفَ کَانَ عِقَابِ)۳۲(تنها تو را استهزا نکردند، بلکه) پیامبران پیش از تو نیز مورد استهزا قرار گرفتند; من به کافران مهلت دادم; سپس آنها را مجازات کردم; و چه مجازات شدیدى بود؟!
(أَفَمَنْ هُوَ قَائِمٌ عَلَیٰ کُلِّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ ۗ وَ جَعَلُوا لِلَّهِ شُرَکَاءَ قُلْ سَمُّوهُمْ ۚ أَمْ تُنَبِّئُونَهُ بِمَا لَا یَعْلَمُ فِی الْأَرْضِ أَم بِظَاهِرٍ مِّنَ الْقَوْلِ ۗ بَلْ زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا مَکْرُهُمْ وَ صُدُّوا عَنِ السَّبِیلِ ۗ وَ مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ)۳۳آیا کسى که بر همه سلطه دارد (و مراقب همه است) و اعمالشان را مى بیند (،همچون کسى است که هیچ یک از این صفات را ندارد)؟! آنان براى خدا همتایانى قراردادند; بگو: «آنها را نام ببرید! آیا چیزى رابه او خبر مى دهید که از وجود آن در روى زمین بى خبر است، یا سخنان ظاهرى و بى محتوا مى گویید؟!» (او همتایى ندارد;) ولى در نظر کافران، دروغ و نیرنگشان جلوه داده شده است، (و مى پندارند واقعیتى دارد) و آنها (به سبب اعمالشان) از راه (خدا) بازداشته شده اند; و هر کس را خدا گمراه کند، هدایت کننده اى براى او وجود نخواهد داشت.
(لَّهُمْ عَذَابٌ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ۖ وَ لَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَقُّ ۖ وَ مَا لَهُم مِّنَ اللَّهِ مِن وَاقٍ)۳۴در زندگى دنیا، براى آنها عذابى (دردناک) است; و عذاب آخرت سخت تر است; و در برابر (عذاب) خدا، هیچ نگهدارنده اى براى آنها نیست.
