• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

توکّل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مشابه: توکل (علوم دیگر).

تَوَکُّل (به فتح تاء و واو و ضم کاف مشدده) از واژگان قرآن کریم به معنای قبول وکالت و اعتماد است.



تَوَکُّلبه معنای قبول وکالت و اعتماد است. راغب گوید: توکّل دو جور است گویند: «تَوَکَّلْتُ‌ لفلان» یعنی قبول وکالت از او کردم و «تَوَکَّلْتُ‌ علیه» یعنی باو اعتماد کردم و امیدوار شدم. در مصباح المنیر و غیره نیز هر دو معنی نقل شده است. طبرسی فرموده: توکّل به معنی اظهار عجز و اعتماد به غیر است و توکّل علی اللّه واگذار کردن کار به خدا و اطمینان به تدبیر اوست. نتیجه اینکه: توکّل چون با «علی» متعدی شود به معنای اعتماد و تفویض امر است.


(عَلَیْهِ‌ تَوَکَّلْتُ‌ وَ عَلَیْهِ‌ فَلْیَتَوَکَّلِ‌ الْمُتَوَکِّلُونَ‌) «بر خدا اعتماد و تفویض امر کردم تفویض کنندگان کار خود را باو واگذارند.»
(وَ تَوَکَّلْ‌ عَلَی الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ‌) «کارهایت را به عزیز رحیم واگذار کن.»


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۲۴۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۴۹۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۸۸۲.    
۵. فیومی، احمد، المصباح المنیر، ج۱، ص۳۴۵.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۴۲۷.    
۷. یوسف/سوره۱۲، آیه۶۷.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۱۸.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۲۹۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۲۹.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۲۶۱.    
۱۲. شعراء/سوره۲۶، آیه۲۱۷.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۲۹.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۴۶۷.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۷.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «توکل»، ج۷، ص۲۴۰.    






جعبه ابزار