گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(مَّثَلُ الْجَنَّةِ الَّتِی وُعِدَ الْمُتَّقُونَ ۖ تَجْرِی مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ۖ أُکُلُهَا دَائِمٌ وَ ظِلُّهَا ۚ تِلْکَ عُقْبَی الَّذِینَ اتَّقَوا ۖ وَّ عُقْبَی الْکَافِرِینَ النَّارُ)۳۵وصف بهشتى که به پرهیزگاران وعده داده شده، (این است که) نهرها از پاى درختانش جارى است، میوه هاى آن همیشگى، و سایه اش دائمى است;این سرانجام کسانى است که پرهیزگارى پیشه کردند; و سرانجام کافران، آتش دوزخ است.
(وَ الَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یَفْرَحُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَیْکَ ۖ وَ مِنَ الْأَحْزَابِ مَن یُنکِرُ بَعْضَهُ ۚ قُلْ إِنَّمَا أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اللَّهَ وَ لَا أُشْرِکَ بِهِ ۚ إِلَیْهِ أَدْعُو وَ إِلَیْهِ مَآبِ)۳۶کسانى که کتاب آسمانى به آنان داده ایم،از آنچه بر تو نازل شده، شادمانند; و بعضى از احزاب (و گروهها)، قسمتى از آن را انکار مى کنند; بگو: «من مأمورم که خداوند یگانه را بپرستم; و همتایى براى او قائل نشوم. تنها به سوى او دعوت مى کنم; و بازگشتم فقط به سوى اوست.»
(وَ کَذَٰلِکَ أَنزَلْنَاهُ حُکْمًا عَرَبِیًّا ۚ وَ لَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُم بَعْدَ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِن وَلِیٍّ وَ لَا وَاقٍ)۳۷همان گونه (که به پیامبران پیشین کتاب آسمانى دادیم.) بر تو نیز این (قرآن) را بعنوان فرمان روشن و صریحى نازل کردیم; و اگر بعد از علم و دانشى که به تو رسیده از هوسهاى آنان پیروى کنى، در برابر خدا، نه سرپرستى خواهى داشت و نه نگهدارنده اى.
(وَ لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلًا مِّن قَبْلِکَ وَ جَعَلْنَا لَهُمْ أَزْوَاجًا وَ ذُرِّیَّةً ۚ وَ مَا کَانَ لِرَسُولٍ أَن یَأْتِیَ بِآیَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۗ لِکُلِّ أَجَلٍ کِتَابٌ)۳۸وما پیش از تو (نیز) پیامبرانى فرستادیم; و براى آنها همسران و فرزندانى قرار دادیم; و هیچ پیامبرى نمى توانست معجزه اى بیاورد، مگر به اذن خدا. و براى هر سرنوشتى موعد مقررى است.
(یَمْحُو اللَّهُ مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ ۖ وَ عِندَهُ أُمُّ الْکِتَابِ)۳۹خداوند هر چه را بخواهد محو، و هر چه را بخواهد ثابت نگه مى دارد;و «ام الکتاب»
[لوح محفوظ
] نزد اوست.
(وَ إِن مَّا نُرِیَنَّکَ بَعْضَ الَّذِی نَعِدُهُمْ أَوْ نَتَوَفَّیَنَّکَ فَإِنَّمَا عَلَیْکَ الْبَلَاغُ وَ عَلَیْنَا الْحِسَابُ)۴۰و اگر پاره اى از مجازاتها را که به آنها وعده مى دهیم به تو نشان دهیم، یا (پیش از فرارسیدن این مجازاتها) تو را بمیرانیم، در هر حال وظیفه تو فقط ابلاغ (وحى الهى) است; و حساب (آنها) بر ماست.
(أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَأْتِی الْأَرْضَ نَنقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا ۚ وَ اللَّهُ یَحْکُمُ لَا مُعَقِّبَ لِحُکْمِهِ ۚ وَ هُوَ سَرِیعُ الْحِسَابِ)۴۱آیا ندیدند که ما پیوسته از اطراف (و جوانب) زمین مى کاهیم؟! (و جامعه ها، به تدریج از میان مى روند.) و خداوند حکم مى کند; و هیچ کس را یاراى جلوگیرى از حکم او نیست; و او سریع الحساب است.
