(وَ مِنْ آیَاتِهِ أَن تَقُومَ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ بِأَمْرِهِ ۚ ثُمَّ إِذَا دَعَاکُمْ دَعْوَةً مِّنَ الْأَرْضِ إِذَا أَنتُمْ تَخْرُجُونَ )۲۵از نشانه هاى او این است که آسمان و زمین به فرمان او برپاست; سپس هنگامى که شما را (در قیامت) از زمین فرا خواند، ناگهان همه شما خارج مى شوید (و در صحنه محشر حضور مى یابید)!
(وَ لَهُ مَن فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ کُلٌّ لَّهُ قَانِتُونَ )۲۶و از آن اوست همه کسانى که در آسمانها و زمین اند و همگى در برابر او خاضع و مطیع اند.
(وَ هُوَ الَّذِی یَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ وَ هُوَ أَهْوَنُ عَلَیْهِ ۚ وَ لَهُ الْمَثَلُ الْأَعْلَیٰ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۚ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ )۲۷او کسى است که آفرینش را آغاز مى کند، سپس آن را باز مى گرداند، و این کار براى او آسانتر است; و برترین اوصاف در آسمانها و زمین براى اوست; و اوست توانا و حکیم.
(ضَرَبَ لَکُم مَّثَلًا مِّنْ أَنفُسِکُمْ ۖ هَل لَّکُم مِّن مَّا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُم مِّن شُرَکَاءَ فِی مَا رَزَقْنَاکُمْ فَأَنتُمْ فِیهِ سَوَاءٌ تَخَافُونَهُمْ کَخِیفَتِکُمْ أَنفُسَکُمْ ۚ کَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ )۲۸خداوند مثالى از خودتان، براى شما زده است: آیا (اگر مملوک و برده اى داشته باشید)، این برده هاى شما هرگز در روزیهایى که به شما داده ایم شریک شما مى باشند، آنچنان که هر دو در آن مساوى بوده و از (تصرّف مستقل و بدون اجازه) آنان بیم داشته باشید، آن گونه که در مورد (شرکاى آزاد) خود بیم دارید؟! اینچنین آیات خود را براى کسانى که مى اندیشند شرح مى دهیم.
(بَلِ اتَّبَعَ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَهْوَاءَهُم بِغَیْرِ عِلْمٍ ۖ فَمَن یَهْدِی مَنْ أَضَلَّ اللَّهُ ۖ وَ مَا لَهُم مِّن نَّاصِرِینَ )۲۹ولى ستمکاران بدون علم و آگاهى، از هوى و هوسهاى خود پیروى کردند. پس چه کسى مى تواند آنان را که خدا گمراه کرده است هدایت کند؟! و براى آنها هیچ یاورى نخواهد بود.
(فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا ۚ فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا ۚ لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ۚ ذَٰلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ )۳۰پس روى خود را متوجه آیین خالص پروردگار کن. این سرشت الهى است که خداوند، انسانها را بر آن آفریده; دگرگونى در آفرینش الهى نیست; این است آیین استوار; ولى اکثر مردم نمى دانند.
(مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ لَا تَکُونُوا مِنَ الْمُشْرِکِینَ )۳۱(رو به سوى فطرت الهى آورید) در حالى که (توبه کنان) به سوى او باز مى گردید و از (مخالفت فرمان) او بپرهیزید، نماز را برپا دارید و از مشرکان نباشید،
(مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کَانُوا شِیَعًا ۖ کُلُّ حِزْبٍ بِمَا لَدَیْهِمْ فَرِحُونَ )۳۲از کسانى که در دین خود تفرقه ایجاد کردند و به دسته ها و گروهها تقسیم شدند; و (عجب این که) هر گروهى به آنچه نزد آنهاست دل خوشند!
