گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
۞۞ (فَمَا کَانَ جَوَابَ قَوْمِهِ إِلَّا أَن قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِّن قَرْیَتِکُمْ ۖ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ یَتَطَهَّرُونَ )۵۶قوم او پاسخى جز این نداشتند که (به یکدیگر) گفتند: «خاندان لوط را از شهر و دیار خود بیرون کنید، که اینهاافرادى هستند که پاکدامنى را مى طلبند!»
(فَأَنجَیْنَاهُ وَ أَهْلَهُ إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَاهَا مِنَ الْغَابِرِینَ )۵۷ما او و خانواده اش را نجات دادیم، بجز همسرش که مقدّر کردیم جزء باقى ماندگان (در آن شهر) باشد.
(وَ أَمْطَرْنَا عَلَیْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِینَ )۵۸سپس بارانى (از سنگ) بر آنها فرو ریختیم (و همگى زیر آن مدفون شدند); و چه بد بود باران بیم داده شده گان!
(قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلَامٌ عَلَیٰ عِبَادِهِ الَّذِینَ اصْطَفَیٰ ۗ آللَّهُ خَیْرٌ أَمَّا یُشْرِکُونَ )۵۹بگو: «ستایش مخصوص خداست; و سلام بر بندگان برگزیده اش!» آیا خداوند بهتر است یا بتهایى که همتاى او قرار مى دهند؟!
(أَمَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنزَلَ لَکُم مِّنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَنبَتْنَا بِهِ حَدَائِقَ ذَاتَ بَهْجَةٍ مَّا کَانَ لَکُمْ أَن تُنبِتُوا شَجَرَهَا ۗ أَ إِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ یَعْدِلُونَ )۶۰(آیا بتهایى که معبود شما هستند بهترند) یا کسى که آسمانها و زمین را آفریده؟! و براى شما از آسمان، آبى فرستاد که با آن، باغهایى زیبا و سرورانگیز رویاندیم; شما هرگز قدرت نداشتید درختان آن را برویانید! آیا معبودى با خداست؟! (چنین نیست،) بلکه آنها گروهى هستند که (از روى نادانى، مخلوقات را) همطراز (پروردگارشان) قرار مى دهند.
(أَمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَرَارًا وَ جَعَلَ خِلَالَهَا أَنْهَارًا وَ جَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حَاجِزًا ۗ أَإِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ)۶۱یا کسى که زمین را مستقرّ و آرام قرار داد، و میان آن نهرهایى روان ساخت، و براى آن کوههاى ثابت و استوار ایجاد کرد، و میان دو دریا مانعى قرار داد (تا آب شور و شیرین با هم مخلوط نشود; با این حال) آیا معبودى با خداست؟! (چنین نیست،) بلکه بیشتر آنان نمى دانند (و جاهلند).
(أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفَاءَ الْأَرْضِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ قَلِیلًا مَّا تَذَکَّرُونَ )۶۲یا کسى که (دعاى) مضطر را هنگامى که او را بخواند اجابت مى کند و ناراحتى (او) را برطرف مى سازد، و شما را خلفاى زمین قرار مى دهد; آیا معبودى با خداست؟! کمتر متذکّر مى شوید.
(أَمَّنْ یَهْدِیکُمْ فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ مَن یُرْسِلُ الرِّیَاحَ بُشْرًا بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ ۗ أَإِلَٰهٌ مَّعَ اللَّهِ ۚ تَعَالَی اللَّهُ عَمَّا یُشْرِکُونَ )۶۳یا کسى که شما را در تاریکیهاى صحرا و دریا راهنمایى مى کند، و کسى که بادها را بشارت دهنده در پیشاپیش (باران) رحمتش مى فرستد; (با این حال) آیا معبودى با خداست؟! خداوند برتر است از آنچه همتاى او قرار مى دهند.
