گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(حُنَفَاءَ لِلَّهِ غَیْرَ مُشْرِکِینَ بِهِ ۚ وَ مَن یُشْرِکْ بِاللَّهِ فَکَأَنَّمَا خَرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفُهُ الطَّیْرُ أَوْ تَهْوِی بِهِ الرِّیحُ فِی مَکَانٍ سَحِیقٍ )۳۱(مناسک حج را انجام دهید) درحالى که خالص براى خدا باشید. و هیچگونه همتایى براى او قائل نشوید. و هرکس همتایى براى خدا قرار دهد، گویى از آسمان سقوط کرده، و پرندگان (در هوا) او را مى ربایند; و یا تند باد او را به جاى دور دستى پرتاب مى کند.
(ذَٰلِکَ وَ مَن یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَی الْقُلُوبِ )۳۲این است (مناسک حج); و هرکس شعائر الهى را بزرگ دارد، این کار نشانه تقواى دلها (ى آنها) است.
(لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَیٰ أَجَلٍ مُّسَمًّی ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَی الْبَیْتِ الْعَتِیقِ )۳۳در آن (حیوانات قربانى)، منافعى براى شماست تا زمان معیّنى (و تا روز ذبح آنها مى توانید از آن ها استفاده کنید); سپس محل (ذبح) آن، (نزدیک) خانه گرامى (کعبه) است.
(وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ جَعَلْنَا مَنسَکًا لِّیَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیٰ مَا رَزَقَهُم مِّن بَهِیمَةِ الْأَنْعَامِ ۗ فَإِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَلَهُ أَسْلِمُوا ۗ وَ بَشِّرِ الْمُخْبِتِینَ )۳۴براى هر امّتى قربانگاهى قرار دادیم، تا نام خدا را (به هنگام قربانى) بر چهارپایانى که به آنان روزى داده ایم ببرند، و خداى شما معبود واحدى است; تنها در برابر (فرمان) او تسلیم باشید. و افراد مطیع و متواضع را بشارت ده.
(الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ الصَّابِرِینَ عَلَیٰ مَا أَصَابَهُمْ وَ الْمُقِیمِی الصَّلَاةِ وَ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ )۳۵همان کسانى که چون نام خدا برده مى شود، دلهایشان پر از خوف (پروردگار) مى گردد; و آنها که در برابر مصیبتهایى که به آنان مى رسد، شکیبا هستند; و آنها که نماز را برپا مى دارند، و از آنچه به آنان روزى داده ایم انفاق مى کنند.
(وَ الْبُدْنَ جَعَلْنَاهَا لَکُم مِّن شَعَائِرِ اللَّهِ لَکُمْ فِیهَا خَیْرٌ ۖ فَاذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ عَلَیْهَا صَوَافَّ ۖ فَإِذَا وَجَبَتْ جُنُوبُهَا فَکُلُوا مِنْهَا وَ أَطْعِمُوا الْقَانِعَ وَ الْمُعْتَرَّ ۚ کَذَٰلِکَ سَخَّرْنَاهَا لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ )۳۶و شتران فربه را (در مراسم حج) براى شما از شعائر الهى قرار دادیم; در آنها براى شما خیر (و برکت) است; نام خدا را در حالى که (براى قربانى) به صف ایستاده اند بر آنها ببرید; و هنگامى که پهلوهایشان به زمین رسید (وجان دادند)، از گوشت آنها بخورید، و مستمندان قانع و سائلان را نیز از آن اطعام کنید. این گونه ما آنها را مسخّرتان ساختیم، تا شکر خدا را به جا آورید.
(لَن یَنَالَ اللَّهَ لُحُومُهَا وَ لَا دِمَاؤُهَا وَ لَٰکِن یَنَالُهُ التَّقْوَیٰ مِنکُمْ ۚ کَذَٰلِکَ سَخَّرَهَا لَکُمْ لِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَیٰ مَا هَدَاکُمْ ۗ وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنِینَ )۳۷نه گوشتهاى آنها و نه خونهاى آنها، هرگز به خدا نمى رسد. ولى آنچه به او مى رسد، پرهیزگارى شماست.این گونه خداوند آنها را مسخّر شما ساخته، تا خدا را بخاطر آن که شما را هدایت کرده است بزرگ بشمرید; و بشارت ده نیکوکاران را.
۞ (إِنَّ اللَّهَ یُدَافِعُ عَنِ الَّذِینَ آمَنُوا ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یُحِبُّ کُلَّ خَوَّانٍ کَفُورٍ )۳۸خداوند از کسانى که ایمان آورده اند دفاع مى کند; خداوند هیچ خیانتکار ناسپاسى را دوست ندارد.
