(وَ اللَّهُ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَحْیَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَسْمَعُونَ)۶۵خداوند از آسمان، آبى فرو فرستاد; و زمین را، پس از آن که مرده بود، با آن حیات بخشید. در این، نشانه روشنى است براى گروهى که گوش شنوا دارند.
(وَ إِنَّ لَکُمْ فِی الْأَنْعَامِ لَعِبْرَةً ۖ نُّسْقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَائِغًا لِّلشَّارِبِینَ)۶۶و در آفرینش چهارپایان، براى شما (درسهاى) عبرتى است: از درون شکم آنها، از میان غذاهاى هضم شده و خون، شیر خالص و گوارابه شما مى نوشانیم.
(وَ مِن ثَمَرَاتِ النَّخِیلِ وَ الْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَکَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ)۶۷و از میوه هاى درختان خرما و انگور، مسکرات (ناپاک) و روزى خوب و پاکیزه مى گیرید; در این، نشانه روشنى است براى گروهى که مى اندیشند.
(وَ أَوْحَیٰ رَبُّکَ إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبَالِ بُیُوتًا وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ)۶۸و پروردگار تو، به زنبور عسل «وحى» [
=الهام غریزى] نمود که: «از کوهها و درختان و داربستهایى که (مردم) مى سازند، خانه هایى برگزین.
(ثُمَّ کُلِی مِن کُلِّ الثَّمَرَاتِ فَاسْلُکِی سُبُلَ رَبِّکِ ذُلُلًا ۚ یَخْرُجُ مِن بُطُونِهَا شَرَابٌ مُّخْتَلِفٌ أَلْوَانُهُ فِیهِ شِفَاءٌ لِّلنَّاسِ ۗ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَآیَةً لِّقَوْمٍ یَتَفَکَّرُونَ)۶۹سپس از تمام ثمرات (و شیره گلها) بخور و راههایى را که پروردگارت براى تو تعیین کرده است، براحتى بپیما.» از درون (چینه دان) آنها، نوشیدنى با رنگهاى مختلف خارج مى شود که در آن، شفا و درمانى براى مردم است; به یقین در این امر، نشانه روشنى است براى گروهى که فکر مى کنند.
(وَ اللَّهُ خَلَقَکُمْ ثُمَّ یَتَوَفَّاکُمْ ۚ وَ مِنکُم مَّن یُرَدُّ إِلَیٰ أَرْذَلِ الْعُمُرِ لِکَیْ لَا یَعْلَمَ بَعْدَ عِلْمٍ شَیْئًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ قَدِیرٌ)۷۰خداوند شما را آفرید; سپس شما را مى میراند; بعضى از شما به نامطلوب ترین (مراحل) عمر مى رسند، که بعد از آگاهى، چیزى نمى دانند (و همه چیز را فراموش مى کنند); خداونددانا و تواناست.
(وَ اللَّهُ فَضَّلَ بَعْضَکُمْ عَلَیٰ بَعْضٍ فِی الرِّزْقِ ۚ فَمَا الَّذِینَ فُضِّلُوا بِرَادِّی رِزْقِهِمْ عَلَیٰ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُهُمْ فَهُمْ فِیهِ سَوَاءٌ ۚ أَفَبِنِعْمَةِ اللَّهِ یَجْحَدُونَ)۷۱خداوند بعضى از شما را بر بعضى دیگر از نظر روزى برترى داد (چرا که تلاشهایتان متفاوت است). ولى کسانى که برترى داده شده اند، حاضر نیستند از روزى خود به بردگانشان بدهند تا همگى در آن مساوى گردند; آیا آنان نعمت خدا را انکار مى نمایند (که شکر او را ادا نمى کنند)؟!
(وَ اللَّهُ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَزْوَاجِکُم بَنِینَ وَ حَفَدَةً وَ رَزَقَکُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ ۚ أَفَبِالْبَاطِلِ یُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللَّهِ هُمْ یَکْفُرُونَ)۷۲خداوند براى شما از جنس خودتان همسرانى قرارداد; و از همسرانتان براى شما فرزندان و نوه هایى به وجود آورد; و از نعمت هاى پاکیزه به شما روزى داد; آیا به باطل ایمان مى آورند، و نعمت خدا را انکار مى کنند؟!
