گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا ۗ وَ یَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ)۲۵هر زمان میوه خود را به اذن پروردگارش مى دهد. و خداوند براى مردم مثلها مى زند، شاید متذکّر شوند (و پند گیرند).
(وَ مَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِن فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِن قَرَارٍ)۲۶و «کلمه خبیثه» (و سخن ناپاک) را به درخت ناپاکى تشبیه کرده که از زمین ریشه کن شده، و قرار و ثباتى ندارد.
(یُثَبِّتُ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْقَوْلِ الثَّابِتِ فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَ فِی الْآخِرَةِ ۖ وَ یُضِلُّ اللَّهُ الظَّالِمِینَ ۚ وَ یَفْعَلُ اللَّهُ مَا یَشَاءُ)۲۷خداوند کسانى را که ایمان آوردند، به سبب گفتار و اعتقاد استوار در این جهان، و در سراى دیگر، ثابت قدم مى دارد; و ستمکاران را گمراه مى سازد، (و لطف خود را از آنها به سبب اعمالشان بر مى گیرد); و خداوند هر چه را اراده کند (و مصلحت باشد) انجام مى دهد.
(أَ لَمْ تَرَ إِلَی الَّذِینَ بَدَّلُوا نِعْمَتَ اللَّهِ کُفْرًا وَ أَحَلُّوا قَوْمَهُمْ دَارَ الْبَوَارِ)۲۸آیا ندیدى کسانى را که (شکر) نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند، و قوم خود را به سراى نیستى و نابودى کشاندند؟!
(جَهَنَّمَ یَصْلَوْنَهَا ۖ وَ بِئْسَ الْقَرَارُ)۲۹(سراى نیستى و نابودى، همان) دوزخ است که آنها در آتش آن وارد مى شوند; و چه بد قرارگاهى است!
(وَ جَعَلُوا لِلَّهِ أَندَادًا لِّیُضِلُّوا عَن سَبِیلِهِ ۗ قُلْ تَمَتَّعُوا فَإِنَّ مَصِیرَکُمْ إِلَی النَّارِ)۳۰آنها براى خدا همتایانى قرار داده اند، تا (مردم را) از راه او (منحرف و) گمراه سازند; بگو: «(چند روزى از زندگى دنیا و لذات آن) بهره گیرید; امّا سرانجام کار شما (رفتن) به سوى آتش (دوزخ) است!»
(قُل لِّعِبَادِیَ الَّذِینَ آمَنُوا یُقِیمُوا الصَّلَاةَ وَ یُنفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَ عَلَانِیَةً مِّن قَبْلِ أَن یَأْتِیَ یَوْمٌ لَّا بَیْعٌ فِیهِ وَ لَا خِلَالٌ)۳۱به بندگان من که ایمان آورده اند بگو نماز را برپا دارند; و از آنچه به آنها روزى داده ایم، پنهان و آشکار، انفاق کنند; پیش از آن که روزى فرارسد که در آن، نه داد و ستدى است، و نه دوستى. (نه با مال مى توانند از کیفر خدا رهایى یابند، و نه با پیوندهاى مادى.)
(اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقًا لَّکُمْ ۖ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْفُلْکَ لِتَجْرِیَ فِی الْبَحْرِ بِأَمْرِهِ ۖ وَ سَخَّرَ لَکُمُ الْأَنْهَارَ)۳۲خداوند، کسى است که آسمانها و زمین را آفرید; و از آسمان، آبى فرو فرستاد; و با آن، میوه ها (و محصولات گوناگون) را براى روزى شما (از زمین) بیرون آورد; و کشتیها را مسخّر شما ساخت، تا بر صفحه دریا به فرمان او حرکت کنند; و نهرها را (نیز) مسخّر شما نمود;
(وَ سَخَّرَ لَکُمُ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ دَائِبَیْنِ ۖ وَ سَخَّرَ لَکُمُ اللَّیْلَ وَ النَّهَارَ)۳۳و خورشید و ماه را ـ که با برنامه منظّمى در حرکتند ـ به تسخیر شما درآورد; و شب و روز را (نیز) مسخّر شما ساخت;
