(وَ لَوْ شَاءَ رَبُّکَ لَجَعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً ۖ وَ لَا یَزَالُونَ مُخْتَلِفِینَ)۱۱۸و اگر پروردگارت مى خواست، همه مردم را (به اجبار) امت واحدى (بدون هیچ گونه اختلاف) قرار مى داد; ولى آنها همواره با هم اختلاف دارند;
(إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّکَ ۚ وَ لِذَٰلِکَ خَلَقَهُمْ ۗ وَ تَمَّتْ کَلِمَةُ رَبِّکَ لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ)۱۱۹مگر کسى را که پروردگارت رحم کند; و براى همین (پذیرش رحمت) آنها را آفرید. و وعده پروردگارت قطعى شده که: دوزخ را از همه (سرکشان و طاغیان) جنّ و انس پُر خواهم کرد!
(وَ کُلًّا نَّقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَاءِ الرُّسُلِ مَا نُثَبِّتُ بِهِ فُؤَادَکَ ۚ وَ جَاءَکَ فِی هَٰذِهِ الْحَقُّ وَ مَوْعِظَةٌ وَ ذِکْرَیٰ لِلْمُؤْمِنِینَ)۱۲۰ما از سرگذشتهاى همه پیامبران براى تو شرح مى دهیم، تا بوسیله آن، قلبت را آرامش بخشیم; (و اراده ات قوى گردد.)و در این (اخبار و سرگذشتها،) براى تو حقّ آمده، و براى مؤمنان موعظه و تذکّرى است.
(وَ قُل لِّلَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ اعْمَلُوا عَلَیٰ مَکَانَتِکُمْ إِنَّا عَامِلُونَ)۱۲۱و به کسانى که ایمان نمى آورند، بگو: «هر چه در توان دارید، انجام دهید; ما هم انجام مى دهیم!
(وَ انتَظِرُوا إِنَّا مُنتَظِرُونَ)۱۲۲و انتظار بکشید; ما هم منتظریم!»
(وَ لِلَّهِ غَیْبُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ إِلَیْهِ یُرْجَعُ الْأَمْرُ کُلُّهُ فَاعْبُدْهُ وَ تَوَکَّلْ عَلَیْهِ ۚ وَ مَا رَبُّکَ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ)۱۲۳و (آگاهى از) غیب (و اسرار نهانى) آسمانها و زمین، تنها از آن خداست; و همه کارها تنها به او بازگردانده مى شود; پس او را پرستش کن; و بر او توکّل نما; و پروردگارت از آنچه انجام مى دهید، هرگز غافل نیست.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ) بنام خداوند بخشنده مهربان
(الر ۚ تِلْکَ آیَاتُ الْکِتَابِ الْمُبِینِ)۱الر، این آیات کتاب مبین و روشنگر است
(إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لَّعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ)۲ما آن را قرآنى عربى (و فصیح و گویا) نازل کردیم، تا شما (آن را) درک کنید.
(نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَ إِن کُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِینَ)۳ما بهترین سرگذشتها را به وسیله این قرآن که به تو وحى کردیم، براى تو شرح مى دهیم; و به یقین پیش از این، از آن غافل بودى.
(إِذْ قَالَ یُوسُفُ لِأَبِیهِ یَا أَبَتِ إِنِّی رَأَیْتُ أَحَدَ عَشَرَ کَوْکَبًا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَیْتُهُمْ لِی سَاجِدِینَ)۴(به خاطر بیاور) هنگامى را که یوسف به پدرش گفت: «پدرم! من در خواب دیدم که یازده ستاره، و خورشید و ماه در برابرم سجده مى کنند.»
