(وَ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لَا تَنَازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ ۖ وَ اصْبِرُوا ۚ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ)۴۶و از خدا و پیامبرش اطاعت نمایید; و با یکدیگر نزاع نکنید، که سست مى شوید، و قدرت (و شوکت) شما از میان مى رود! و صبر و استقامت کنید که خداوند با صابران است.
(وَ لَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ خَرَجُوا مِن دِیَارِهِم بَطَرًا وَ رِئَاءَ النَّاسِ وَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ ۚ وَ اللَّهُ بِمَا یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ)۴۷و مانند کسانى نباشید که از روى سرمستى و غرور و خودنمایى در برابر مردم، از سرزمین خود (به سوى میدان بدر) بیرون آمدند; و (مردم را) از راه خدا باز مى داشتند; (و سرانجام شکست خوردند) و خداوند به آنچه عمل مى کنند، احاطه (و آگاهى) دارد.
(وَ إِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطَانُ أَعْمَالَهُمْ وَ قَالَ لَا غَالِبَ لَکُمُ الْیَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَ إِنِّی جَارٌ لَّکُمْ ۖ فَلَمَّا تَرَاءَتِ الْفِئَتَانِ نَکَصَ عَلَیٰ عَقِبَیْهِ وَ قَالَ إِنِّی بَرِیءٌ مِّنکُمْ إِنِّی أَرَیٰ مَا لَا تَرَوْنَ إِنِّی أَخَافُ اللَّهَ ۚ وَ اللَّهُ شَدِیدُ الْعِقَابِ)۴۸و (به یادآور) هنگامى را که شیطان، اعمال آنها
[مشرکان
] را در نظرشان جلوه داد، و گفت: «امروز هیچ کس از مردم بر شما پیروز نمى گردد; و من،در کنار شما (و پناه دهنده شما) هستم» امّا هنگامى که دو گروه (کافران و مؤمنان) در برابر یکدیگر قرار گرفتند، به عقب برگشت و گفت: «من از شما (پیروانم) بیزارم من چیزى مى بینم که شما نمى بینید;من از خدا مى ترسم، خداوند سخت کیفر است!»
(إِذْ یَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَ الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ غَرَّ هَٰؤُلَاءِ دِینُهُمْ ۗ وَ مَن یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)۴۹و هنگامى را که منافقان، و بیمار دلان مى گفتند: «این گروه (مسلمانان) را دینشان مغرور ساخته است.»(آنها نمى دانستند که) هر کس بر خدا توکّل کند، (پیروز مى گردد;) خداوند توانا و حکیم است.
(وَ لَوْ تَرَیٰ إِذْ یَتَوَفَّی الَّذِینَ کَفَرُوا ۙ الْمَلَائِکَةُ یَضْرِبُونَ وُجُوهَهُمْ وَ أَدْبَارَهُمْ وَ ذُوقُوا عَذَابَ الْحَرِیقِ)۵۰و اگر ببینى کافران را هنگامى که فرشتگان (مرگ)، جانشان را مى گیرند، در حالى که بر صورت و پشت آنها مى زنند و (مى گویند:) بچشید عذاب سوزنده را (، به حال آنان تأسّف خواهى خورد)!
(ذَٰلِکَ بِمَا قَدَّمَتْ أَیْدِیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِیدِ)۵۱(و به آنان گفته مى شود:) این، در مقابل کارهایى است که با دست خود از پیش فرستاده اید; و خداوند نسبت به بندگان، هرگز ستم روا نمى دارد!
(کَدَأْبِ آلِ فِرْعَوْنَ ۙ وَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۚ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ فَأَخَذَهُمُ اللَّهُ بِذُنُوبِهِمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ شَدِیدُ الْعِقَابِ)۵۲(حال این گروه مشرکان،) همانند حال فرعونیان، و کسانى است که پیش از آنان بودند; آنها آیات خدا را انکار کردند; خداوند هم آنان را به گناهانشان کیفر داد; خداوند توانا، و سخت کیفر است!
