صفحه ۱۱ قرآن کریم سوره بقره

صفحه قبل .......... صفحه ۱۱ .......... صفحه بعد

سوره بقره

(قَالُوا ادْعُ لَنَا رَبَّکَ یُبَیِّن لَّنَا مَا هِيَ إِنَّ الْبَقَرَ تَشَابَهَ عَلَیْنَا وَ إِنَّا إِن شَاءَ اللَّهُ لَمُهْتَدُونَ) (۷۰)
گفتند: «از پروردگارت بخواه براى ما روشن کند که چگونه (گاوى) باید باشد؟ زیرا این گاو براى ما مبهم شده و اگر خدا بخواهد ما هدایت خواهیم شد»

(قَالَ إِنَّهُ یَقُولُ إِنَّهَا بَقَرَةٌ لَّا ذَلُولٌ تُثِیرُ الْأَرْضَ وَ لَا تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لَّا شِیَةَ فِیهَا ۚ قَالُوا الْآنَ جِئْتَ بِالْحَقِّ ۚ فَذَبَحُوهَا وَ مَا کَادُوا یَفْعَلُونَ) (۷۱)
گفت: او مى فرماید: «گاوى باشد که نه براى شخم زدن رام شده; و نه براى زراعت آبکشى کند; از هر عیبى برکنار بوده، و رنگ دیگرى در آن نباشد.» گفتند:«الان حق مطلب را آوردى.» سپس (چنان گاوى را با زحمت پیدا کردند و) آن را سر بریدند; ولى مایل نبودند این کار را انجام دهند.

(وَ إِذْ قَتَلْتُمْ نَفْسًا فَادَّارَأْتُمْ فِیهَا ۖ وَ اللَّهُ مُخْرِجٌ مَّا کُنتُمْ تَکْتُمُونَ) (۷۲)
و (به یاد آورید) هنگامى را که فردى را به قتل رساندید; سپس درباره (قاتل) او به نزاع پرداختید; و خداوند آنچه را پنهان مى کردید، آشکار مى سازد.

(فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِهَا ۚ کَذَٰلِکَ یُحْیِی اللَّهُ الْمَوْتَیٰ وَ یُرِیکُمْ آیَاتِهِ لَعَلَّکُمْ تَعْقِلُونَ) (۷۳)
سپس گفتیم: «قسمتی از گاو را به مقتول بزنید(تا زنده شود، و قاتل را معرفی کند). خداوند اینگونه مردگان را زنده می کند؛ و آیات خود را به شما نشان می دهد؛ شاید اندیشه کنید.»

(ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُم مِّن بَعْدِ ذَٰلِکَ فَهِیَ کَالْحِجَارَةِ أَوْ أَشَدُّ قَسْوَةً ۚ وَ إِنَّ مِنَ الْحِجَارَةِ لَمَا یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهَارُ ۚ وَ إِنَّ مِنْهَا لَمَا یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ ۚ وَ إِنَّ مِنْهَا لَمَا یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ ۗ وَ مَا اللَّهُ بِغَافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ) (۷۴)
سپس دل‌هاى شما بعد از این (همه کفران) سخت شد; همچون سنگ، یا سخت تر! چرا که پاره‌اى از سنگ‌ها مى شکافد، و از آن نهرها جارى مى شود; و پاره‌اى از آن‌ها شکاف برمى دارد، و آب از آن تراوش مى کند; و پاره‌اى از خوف خدا (از فراز کوه) به زیر مى افتد; (امّا دل‌هاى شما، نه از خوف خدا مى تپد، و نه سرچشمه دانش و عواطف انسانى است) و خداوند از آنچه انجام مى دهید غافل نیست.

(أَ فَتَطْمَعُونَ أَن یُؤْمِنُوا لَکُمْ وَ قَدْ کَانَ فَرِیقٌ مِّنْهُمْ یَسْمَعُونَ کَلَامَ اللَّهِ ثُمَّ یُحَرِّفُونَهُ مِن بَعْدِ مَا عَقَلُوهُ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ) (۷۵)
آیا (شما مسلمانان) انتظار دارید آنها به آیینتان ایمان بیاورند، با این که عدّه اى از آنان، سخنان خدا را مى شنیدند و پس از فهمیدن، آن را تحریف مى کردند، در حالى که آگاه بودند؟!

(وَ إِذَا لَقُوا الَّذِینَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَ إِذَا خَلَا بَعْضُهُمْ إِلَیٰ بَعْضٍ قَالُوا أَ تُحَدِّثُونَهُم بِمَا فَتَحَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ لِیُحَاجُّوکُم بِهِ عِندَ رَبِّکُمْ ۚ أَ فَلَا تَعْقِلُونَ) (۷۶)
و هنگامى که مؤمنان را ملاقات کنند، مى گویند: «ایمان آورده ایم.» ولى هنگامى که با یکدیگر خلوت مى کنند، (بعضى به بعضى دیگر اعتراض کرده،) مى گویند: «چرا مطالبى را که (درباره صفات پیامبر اسلام) خداوند براى شما بیان کرده، به مسلمانان بازگو مى کنید تا (روز رستاخیز) در پیشگاه پروردگارتان، بر ضد شما به آن استدلال کنند؟! آیا نمى فهمید؟!»

صفحه قبل .......... صفحه ۱۱ .......... صفحه بعد