شیه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شِیَة (به کسر شین و فتح یاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای نشان و رنگی است در حیوان مخالف رنگ اصلیش.
این لفظ یک‌بار بیشتر در
قرآن نیامده است.
شِیَة به معنای نشان و رنگی است در حیوان مخالف رنگ اصلیش.
به موردی از
شِیَة که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَ لا تَسْقِی الْحَرْثَ مُسَلَّمَةٌ لا شِیَةَ فِیها) «آن
گاو زمین را شخم نمی‌کند، از عیوب سلامت است و یک رنگ است و خال ندارد.»
در
مصباح گوید شیه به معنای علامت، اصل آن وشی و آن در رنگهای چهار پایان سیاه است در سفید یا بالعکس.
ولی قید سیاه و سفید بی‌جا است زیرا بقره
بنی‌اسرائیل زرد یک دست بود در
مجمع فرمود: آن رنگی است مخالف رنگ عمومی شی‌ء.
این لفظ یک‌بار بیشتر در قرآن مجید نیامده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شیة»، ج۷، ص۲۲۰.
