گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به نام خداوند بخشنده مهربان
(الم)۱الم
(اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ)۲معبودى جز خداوند یگانه زنده و پاینده، نیست.
(نَزَّلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ وَ أَنزَلَ التَّوْرَاةَ وَ الْإِنجِیلَ)۳(همان کسى که) کتاب را بحق بر تو نازل کرد، که با نشانه هاى کتب پیشین، هماهنگ است; و «تورات» و «انجیل» را.
(مِن قَبْلُ هُدًی لِّلنَّاسِ وَ أَنزَلَ الْفُرْقَانَ ۗ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا بِآیَاتِ اللَّهِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِیدٌ ۗ وَ اللَّهُ عَزِیزٌ ذُو انتِقَامٍ)۴پیش از آن، براى هدایت مردم فرستاد; و (همچنین قرآن، کتاب) جدا کننده حق از باطل را نازل کرد; کسانى که به آیات خدا کافر شدند، کیفر شدیدى دارند; و خداوند (بر کیفر آنها) توانا و داراى مجازات است.
(إِنَّ اللَّهَ لَا یَخْفَیٰ عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لَا فِی السَّمَاءِ)۴هیچ چیز، نه در آسمان و نه در زمین، بر خدا مخفى نمى ماند.(بنابراین، تدبیر آنها بر او مشکل نیست.)
(هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحَامِ کَیْفَ یَشَاءُ ۚ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ)۶او کسى است که شما را در رحم (مادران)، آن چنان که مى خواهد تصویر مى کند. معبودى جز خداوند توانا و حکیم، نیست.
(هُوَ الَّذِی أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَ أُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ ۖ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَ ابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ ۗ وَ مَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ ۗ وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِّنْ عِندِ رَبِّنَا ۗ وَ مَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ)۷او کسى است که این کتاب آسمانى را بر تو نازل کرد; که بخشى از آن، آیات «محکم»
[صریح و روشن
] است; که اساس این کتاب مى باشد; (و پیچیدگى آیات دیگر، را بر طرف مى کند.) و بخشى دیگر، «متشابه» (و پیچیده) است. امّا آنها که در قلوبشان انحراف است، به دنبال آیات متشابه اند، تا فتنه انگیزى کنند (و مردم را گمراه سازند); و تفسیر (نادرستى) براى آن مى طلبند; در حالى که تفسیر آنهارا، جز خدا و راسخان در علم، نمى دانند. (آنها که به دنبال درک اسرار آیات قرآنند) مى گویند: «ما به آن ایمان آوردیم; تمامى آن از جانب پروردگار ماست.» و جز خردمندان، متذکّر نمى شوند (و این حقیقت را درک نمى کنند).
(رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَ هَبْ لَنَا مِن لَّدُنکَ رَحْمَةً ۚ إِنَّکَ أَنتَ الْوَهَّابُ)۸(راسخان در علم، مى گویند:) «پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آن که ما را هدایت کردى، (از راه حق) منحرف مگردان; و از سوى خود، رحمتى بر ما ببخش، زیرا تویى بخشنده!
(رَبَّنَا إِنَّکَ جَامِعُ النَّاسِ لِیَوْمٍ لَّا رَیْبَ فِیهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَا یُخْلِفُ الْمِیعَادَ)۹پروردگارا! تو مردم را براى روزى که تردیدى در آن نیست، جمع خواهى کرد; زیرا خداوند از وعده خود تخلّف نمى کند. (ما به تو و رحمت بى پایانت، و به وعده رستاخیز و قیامت ایمان داریم.)»