(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(ِ حم )۱حم.
(تَنزِیلٌ مِّنَ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ )۲این کتابى است که از سوى خداوند بخشنده مهربان نازل شده است;
(کِتَابٌ فُصِّلَتْ آیَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِیًّا لِّقَوْمٍ یَعْلَمُونَ )۳کتابى که آیاتش هر مطلبى را در جاى خود بازگو کرده، و قرآنى است فصیح و گویاست براى جمعیتى که آگاهند،
(بَشِیرًا وَ نَذِیرًا فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لَا یَسْمَعُونَ )۴بشارت دهنده و بیم دهنده است; ولى بیشتر آنان روى گردان شدند; از این رو (حقایق را) نمى شنوند.
(وَ قَالُوا قُلُوبُنَا فِی أَکِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَیْهِ وَ فِی آذَانِنَا وَقْرٌ وَ مِن بَیْنِنَا وَ بَیْنِکَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ )۵آنها گفتند: «دل هاى ما نسبت به آنچه ما را به آن دعوت مى کنى در پوششهایى قرار گرفته و در گوشهاى ما سنگینى است، و میان ما و تو (گویا) حجابى وجود دارد; پس تو کار خود را انجام بده و ما هم کار خود را انجام مى دهیم.»
(قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکُمْ یُوحَیٰ إِلَیَّ أَنَّمَا إِلَٰهُکُمْ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ فَاسْتَقِیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ ۗ وَ وَیْلٌ لِّلْمُشْرِکِینَ )۶بگو: «من فقط انسانى مثل شما هستم; (ولى) بر من وحى مى شود که معبود شما معبودى یگانه است; پس تمام توجه خود را به طور کامل به سوى او کنید و از وى آمرزش بخواهید; واى بر مشرکان!
(الَّذِینَ لَا یُؤْتُونَ الزَّکَاةَ وَ هُم بِالْآخِرَةِ هُمْ کَافِرُونَ )۷همان کسانى که زکات نمى پردازند، و آخرت را منکرند.
(إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَیْرُ مَمْنُونٍ )۸امّا کسانى که ایمان آوردهو کارهاى شایسته انجام دادند، پاداشى دائمى دارند.»
(قُلْ أَئِنَّكُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذِی خَلَقَ الْأَرْضَ فِی یَوْمَیْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَندَادًا ۚ ذَٰلِکَ رَبُّ الْعَالَمِینَ )۹بگو: «آیا شما به آن کس که زمین را در دو روز [
= در دوران] آفرید کافر مى شوید و براى او همانندهایى قرار مى دهید؟! او پروردگار جهانیان است.
(وَ جَعَلَ فِیهَا رَوَاسِیَ مِن فَوْقِهَا وَ بَارَکَ فِیهَا وَ قَدَّرَ فِیهَا أَقْوَاتَهَا فِی أَرْبَعَةِ أَیَّامٍ سَوَاءً لِّلسَّائِلِینَ )۱۰او برفراز زمین کوههاى استوارى قرار داد و برکاتى در آن نهاد و مواد غذایى آن را مقدّر فرمود، ـ اینها همه در چهار روز [
= چهار دوران ] بود ـ درست به اندازه نیاز تقاضا کنندگان.»
(ثُمَّ اسْتَوَیٰ إِلَی السَّمَاءِ وَ هِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَ لِلْأَرْضِ ائْتِیَا طَوْعًا أَوْ کَرْهًا قَالَتَا أَتَیْنَا طَائِعِینَ )۱۱سپس به آفرینش آسمان پرداخت، در حالى که بصورت دود بود; به آن و به زمین دستور داد: «به وجود آیید، (و شکل گیرید) خواه از روى اطاعت و خواه اکراه!» آنها گفتند: «ما از روى طاعت آمدیم.»
