(قَالَ فَالْحَقُّ وَ الْحَقَّ أَقُولُ )۸۴فرمود: «به حق سوگند، و حق مى گویم،
(لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنکَ وَ مِمَّن تَبِعَکَ مِنْهُمْ أَجْمَعِینَ )۸۵که جهنم را از تو و هر کدام از آنان که از تو پیروى کند، پُر خواهم کرد!»
(قُلْ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُتَکَلِّفِینَ )۸۶(اى پیامبر!) بگو: «من در برابر این دعوت هیچ پاداشى از شما نمى طلبم، و من از متکلفان نیستم. (سخنانم روشن و همراه بادلیل است.)»
(إِنْ هُوَ إِلَّا ذِکْرٌ لِّلْعَالَمِینَ)۸۷این (قرآن) فقط تذکّرى براى جهانیان است;
(وَ لَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِینٍ )۸۸و به یقین خبر (پیروزى) آن را بعد از مدّتى خواهید دانست.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(تَنزِیلُ الْکِتَابِ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ)۱این کتابى است که از سوى خداوند توانا و حکیم نازل شده است.
(إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ فَاعْبُدِ اللَّهَ مُخْلِصًا لَّهُ الدِّینَ )۲ما این کتاب را بحق بر تو نازل کردیم; پس خدا را پرستش کن در حالى که دین خود را براى او خالص کرده اى.
(أَلَا لِلَّهِ الدِّینُ الْخَالِصُ ۚ وَ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِن دُونِهِ أَوْلِیَاءَ مَا نَعْبُدُهُمْ إِلَّا لِیُقَرِّبُونَا إِلَی اللَّهِ زُلْفَیٰ إِنَّ اللَّهَ یَحْکُمُ بَیْنَهُمْ فِی مَا هُمْ فِیهِ یَخْتَلِفُونَ ۗ إِنَّ اللَّهَ لَا یَهْدِی مَنْ هُوَ کَاذِبٌ کَفَّارٌ )۳آگاه باشید که دین خالص از آن خداست، و آنها که غیر خدا را اولیاى خود قرار دادند، (و مى گفتند:) اینها را نمى پرستیم مگر بخاطر این که ما را به خداوند نزدیک کنند. خدا (روز قیامت) میان آنان در آنچه اختلاف داشتند داورى مى کند; خداوند آن کس را که دروغگو و ناسپاس است هرگز هدایت نخواهد کرد.
(لَّوْ أَرَادَ اللَّهُ أَن یَتَّخِذَ وَلَدًا لَّاصْطَفَیٰ مِمَّا یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ ۚ سُبْحَانَهُ ۖ هُوَ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ )۴(به فرض محال) اگر خدا مى خواست فرزندى داشته باشد، از میان مخلوقاتش آنچه را مى خواست برمى گزید; منزّه است (از این که فرزندى داشته باشد)! او خداوند یگانه و حاکم بر همه چیز است.
(خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ بِالْحَقِّ ۖ یُکَوِّرُ اللَّیْلَ عَلَی النَّهَارِ وَ یُکَوِّرُ النَّهَارَ عَلَی اللَّیْلِ ۖ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ ۖ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُّسَمًّی ۗ أَلَا هُوَ الْعَزِیزُ الْغَفَّارُ )۵آسمانها و زمین را بحق آفرید; شب را بر روز مى پیچد و روز را بر شب; وخورشید و ماه را مسخر (فرمان خویش) قرار داد; هر کدام تا سرآمد معینى به حرکت (خود) ادامه مى دهند; آگاه باشید که او توانا و آمرزنده است.
