(وَ مَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَ هَٰذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ ۖ وَ مِن کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَ تَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا ۖ وَ تَرَی الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ)۱۲(این) دو دریا یکسان نیستند: این گوارا و شیرین است و نوشیدنش خوشگوار، و آن یکى شور و تلخ و گلوگیر; ولى از هر یک (از آن دو) گوشتى تازه مى خورید و وسایل زینتى استخراج کرده مى پوشید; و کشتیها را در آن مى بینى که آبها را مى شکافند (و به سوى مقصد پیش مى روند)تا از فضل خداوند بهره گیرید، و شاید شکر (نعمتهاى او را) به جا آورید.
(یُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهَارِ وَ یُولِجُ النَّهَارَ فِی اللَّیْلِ وَ سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ کُلٌّ یَجْرِی لِأَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ ذَٰلِکُمُ اللَّهُ رَبُّکُمْ لَهُ الْمُلْکُ ۚ وَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا یَمْلِکُونَ مِن قِطْمِیرٍ )۱۳او شب را در روز داخل مى کند و روز را در شب; و خورشید و ماه را مسخّر (شما) کرده، هر یک تا سر آمد معیّنى به حرکت خود ادامه مى دهد; این است خداوند، پروردگار شما; حاکمیت (در سراسر عالم) از آن اوست. و کسانى را که جز او مى خوانید (و مى پرستید) مالک کوچکترین چیزى نیستند.
(إِن تَدْعُوهُمْ لَا یَسْمَعُوا دُعَاءَکُمْ وَ لَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَکُمْ ۖ وَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ یَکْفُرُونَ بِشِرْکِکُمْ ۚ وَ لَا یُنَبِّئُکَ مِثْلُ خَبِیرٍ)۱۴اگر آنها را بخوانید صداى شما را نمى شنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمى گویند; و روز قیامت، شرک (و پرستش) شما را منکر مى شوند; و هیچ کس مانند (خداوند) آگاه از همه چیز، تو را (از حقایق) باخبر نمى سازد.
([[|يَا]] أَیُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَی اللَّهِ ۖ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمِیدُ )۱۵اى مردم! شما (همگى) نیازمند به خدایید;تنها خداوند است که بى نیاز و ستوده است.
(إِن یَشَأْ یُذْهِبْکُمْ وَ یَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِیدٍ )۱۶اگر بخواهد شما را مى برد و خلق جدیدى مى آورد;
(وَ مَا ذَٰلِکَ عَلَی اللَّهِ بِعَزِیزٍ)۱۷و این براى خداوند مشکل نیست.
(وَ لَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَیٰ ۚ وَ إِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَیٰ حِمْلِهَا لَا یُحْمَلْ مِنْهُ شَیْءٌ وَ لَوْ کَانَ ذَا قُرْبَیٰ ۗ إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِینَ یَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَیْبِ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ ۚ وَ مَن تَزَکَّیٰ فَإِنَّمَا یَتَزَکَّیٰ لِنَفْسِهِ ۚ وَ إِلَی اللَّهِ الْمَصِیرُ )۱۸هیچ گنهکارى بار گناه دیگرى را بر دوش نمى کشد; و اگر شخص سنگین بارى دیگرى را براى حمل بار (گناه) خود بخواند، چیزى از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از خویشاوندان او باشد. تو فقط کسانى را مى توانى انذار کنى که از پروردگار خود در نهان (و آشکار) مى ترسندو نماز را برپا مى دارند; و هرکس پاکى (و تقوا) پیشه کند، نتیجه آن به خودش باز مى گردد; و بازگشت (همگان) به سوى خداست.
