(إِنَّ الَّذِی فَرَضَ عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لَرَادُّکَ إِلَیٰ مَعَادٍ ۚ قُل رَّبِّی أَعْلَمُ مَن جَاءَ بِالْهُدَی وَ مَنْ هُوَ فِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ )۸۵آن کس که قرآن را بر تو لازم کرد، تو را به جایگاهت [
= زادگاهت ] باز مى گرداند. بگو: «پروردگار من از همه بهتر مى داند چه کسى (برنامه) هدایت آورده، وچه کسى در گمراهى آشکار است.»
(وَ مَا کُنتَ تَرْجُو أَن یُلْقَیٰ إِلَیْکَ الْکِتَابُ إِلَّا رَحْمَةً مِّن رَّبِّکَ ۖ فَلَا تَکُونَنَّ ظَهِیرًا لِّلْکَافِرِینَ )۸۶و تو هرگز امید نداشتى که این کتاب آسمانى به تو القا شود; ولى رحمت پروردگارت چنین اقتضا کرد; اکنون که چنین است، هیچگاه پشتیبان کافران مباش;
(وَ لَا یَصُدُّنَّکَ عَنْ آیَاتِ اللَّهِ بَعْدَ إِذْ أُنزِلَتْ إِلَیْکَ ۖ وَ ادْعُ إِلَیٰ رَبِّکَ ۖ وَ لَا تَکُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِکِینَ )۸۷و مبادا (آنها) تو را از آیات خداوند، بعد از آن که بر تو نازل گشت، باز دارند; به سوى پروردگارت دعوت کن، و هرگز از مشرکان مباش.
(وَ لَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۘ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ کُلُّ شَیْءٍ هَالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ ۚ لَهُ الْحُکْمُ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ )۸۸معبود دیگرى را با خدا مخوان، که هیچ معبودى جز او نیست; همه چیز جز ذات (پاک) او فانى مى شود; حاکمیّت تنها از آنِ اوست; و همه به سوى او باز گردانده مى شوید.
(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)به‌نام خداوند بخشنده مهربان
(الم )۱الم.
(أَ حَسِبَ النَّاسُ أَن یُتْرَکُوا أَن یَقُولُوا آمَنَّا وَ هُمْ لَا یُفْتَنُونَ )۲آیا مردم گمان کردند همین که بگویند: «ایمان آوردیم»، به حال خود رها مى شوند و آزمایش نخواهند شد؟!
(وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ ۖ فَلَیَعْلَمَنَّ اللَّهُ الَّذِینَ صَدَقُوا وَ لَیَعْلَمَنَّ الْکَاذِبِینَ )۳ما کسانى را که پیش از آنان بودند آزمودیم (و اینها را نیز امتحان مى کنیم); تا خداوند کسانى را که راست مى گویند و کسانى را که دروغ مى گویند مشخص سازد.
(أَمْ حَسِبَ الَّذِینَ یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ أَن یَسْبِقُونَا ۚ سَاءَ مَا یَحْکُمُونَ )۴یا کسانى که اعمال بد انجام مى دهند گمان کردند بر ما پیشى خواهند گرفت (و چیره خواهند شد)؟! چه بد داورى مى کنند!
(مَن کَانَ یَرْجُو لِقَاءَ اللَّهِ فَإِنَّ أَجَلَ اللَّهِ لَآتٍ ۚ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ)۵کسى که امید به لقاى خداوند یگانه (و رستاخیز) دارد (باید در اطاعت فرمان او بکوشد.) زیرا سرآمدى را که خدا تعیین کرده فرا مى رسد; و او شنوا و داناست!
(وَ مَن جَاهَدَ فَإِنَّمَا یُجَاهِدُ لِنَفْسِهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ عَنِ الْعَالَمِینَ )۶کسى که جهاد (و تلاش) کند، به سود خود جهاد مى کند; چرا که خداوند از همه جهانیان بى نیاز است.
