(فَلَمَّا قَضَیٰ مُوسَی الْأَجَلَ وَ سَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْکُثُوا إِنِّی آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّی آتِیکُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّکُمْ تَصْطَلُونَ )۲۹هنگامى که موسى مدّت (قرار داد) را به پایان رسانید و همراه خانواده اش (از مدین به سوى مصر) حرکت کرد، از جانب طور آتشى دید; به خانواده اش گفت: «درنگ کنید که من (از دور) آتشى دیدم; (مى روم) شاید خبرى از آن براى شما بیاورم، یا شعله اى از آتش تا با آن گرم شوید.»
(فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِیَ مِن شَاطِئِ الْوَادِ الْأَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبَارَکَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن یَا مُوسَیٰ إِنِّی أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ )۳۰هنگامى که به سراغ آتش آمد، از کرانه راست درّه، در آن سرزمین پربرکت، از میان درختى ندا آمد که: «اى موسى! منم خداوند، پروردگار جهانیان.
(وَ أَنْ أَلْقِ عَصَاکَ ۖ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ کَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّیٰ مُدْبِرًا وَ لَمْ یُعَقِّبْ ۚ یَا مُوسَیٰ أَقْبِلْ وَ لَا تَخَفْ ۖ إِنَّکَ مِنَ الْآمِنِینَ)۳۱عصایت را بیفکن.» هنگامى که (عصا را افکند و) دید همچون مارى با سرعت حرکت مى کند، ترسید و به عقب برگشت، و حتى پشت سر خود را نگاه نکرد! (ندا آمد:) «اى موسى! برگرد و نترس، تو در امان هستى.
(اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ وَ اضْمُمْ إِلَیْکَ جَنَاحَکَ مِنَ الرَّهْبِ ۖ فَذَانِکَ بُرْهَانَانِ مِنرَّبِّکَ إِلَیٰ فِرْعَوْنَ وَ مَلَئِهِ ۚ إِنَّهُمْ کَانُوا قَوْمًا فَاسِقِینَ )۳۲دستت را در گریبان خود فرو بر، هنگامى که خارج مى شود سفید و نورانى است بدون عیب و نقص; و دستهایت را براى دورى از ترس و وحشت، بر سینه ات بگذار. این دو (معجزه: عصا و ید بیضا) دو دلیل روشن از پروردگارت به سوى فرعون واطرافیان اوست، که آنان گروه نافرمانى هستند.»
(قَالَ رَبِّ إِنِّی قَتَلْتُ مِنْهُمْ نَفْسًا فَأَخَافُ أَن یَقْتُلُونِ )۳۳عرض کرد: «پروردگارا! من یک تن از آنان را کُشته ام; مى ترسم مرا به قتل برسانند.
(وَ أَخِی هَارُونُ هُوَ أَفْصَحُ مِنِّی لِسَانًا فَأَرْسِلْهُ مَعِیَ رِدْءًا یُصَدِّقُنِی ۖ إِنِّی أَخَافُ أَن یُکَذِّبُونِ )۳۴و برادرم هارون زبانش از من فصیح تر است; او را همراه من بفرست تا یاور من باشد و مرا تصدیق کند; زیرا مى ترسم مرا تکذیب کنند.»
(قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَکَ بِأَخِیکَ وَ نَجْعَلُ لَکُمَا سُلْطَانًا فَلَا یَصِلُونَ إِلَیْکُمَا ۚ بِآیَاتِنَا أَنتُمَا وَ مَنِ اتَّبَعَکُمَا الْغَالِبُونَ )۳۵فرمود: «بزودى بازوان تو را بوسیله برادرت محکم (و نیرومند) مى کنیم، وبراى شما سلطه و برترى قرار مى دهیم; و آنها به برکت معجزات ما، بر شما دست نمى یابند; شما و پیروانتان پیروزید.»
