بقعه (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
بقعه (قاموس قرآن (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
بقعه (مفرداتنهجالبلاغه)
،
بقعه
.
دیگر کاربردها:
بقعه (ابهامزدایی)
.
بُقْعَه
(به ضم باء و سکون قاف و فتح عین) از
واژگان قرآن کریم
به معنای محلّ و قسمتی از
زمین
است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای بُقْعَه
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای بُقْعَه
[
ویرایش
]
بُقْعَه
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۱۶.
[۲]
مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۱۳.
[۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۳۰۱.
به معنای محلّ و قسمتی از زمین است.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
نُودِیَ مِنْ شاطِئِ الْوادِ الْاَیْمَنِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبارَکَةِ
)
[۴]
قصص/سوره۲۸، آیه۳۰.
(از كرانه راست درّه، در آن سرزمين پربركت، از ميان درختى ندا آمد)
[۵]
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.
قاموس
گوید: بقعه (به ضم اوّل و گاهی به فتح آن) تکّهای از زمین است که در هیئت زمین مجاور نیست.
[۶]
فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۶.
در
اقرب الموارد
قطعهای از زمین گفته است.
[۷]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد
.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۱۶.
۲.
↑
مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۳۱۳.
۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۳۰۱.
۴.
↑
قصص/سوره۲۸، آیه۳۰.
۵.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۹.
۶.
↑
فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۳، ص۶.
۷.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بقعه»، ج۱، ص۲۱۶.
ردههای این صفحه :
اصطلاحات ادبی
|
اصطلاحات قرآنی
|
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان قرآن
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری