(وَ لَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ کَثِیرًا مِّنَ الْجِنِّ وَ الْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا یَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لَّا یُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لَّا یَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِکَ کَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِکَ هُمُ الْغَافِلُونَ)۱۷۹به یقین، گروه بسیارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفریدیم; آنها دلها
[عقل‌ها
] یى دارند که با آن (اندیشه نمى کنند، و) نمى فهمند; و چشمانى که با آن نمى بینند; و گوشهایى که با آن نمى شنوند; آنها همچون چهارپایانند; بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند (چون امکان هدایت دارند و بهره نمى گیرد).
(وَ لِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَیٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَ ذَرُوا الَّذِینَ یُلْحِدُونَ فِی أَسْمَائِهِ ۚ سَیُجْزَوْنَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ)۱۸۰و بهترین نام ها براى خداست; خدا را به آن (نامها) بخوانید. و کسانى که نام هاى او را تحریف مى کنند (و بر غیر او مى نهند)، رها سازید.آنها بزودى جزاى اعمالى را که انجام مى دادند، مى بینند.
(وَ مِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ یَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ یَعْدِلُونَ)۱۸۱و از آنها که آفریدیم، گروهى به سوى حق هدایت مى کنند، و با آن اجراى عدالت مى نمایند.
(وَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُم مِّنْ حَیْثُ لَا یَعْلَمُونَ)۱۸۲و کسانى که آیات ما را تکذیب کردند، ما آنان را از جایى که نمى دانند، به تدریج به سوى عذاب پیش مى بریم.
(وَ أُمْلِی لَهُمْ ۚ إِنَّ کَیْدِی مَتِینٌ)۱۸۳و به آنها مهلت مى دهم (تا مجازاتشان دردناکتر باشد); زیرا تدبیر من، قوى و متین است. (و هیچ کس را قدرت فرار از آن نیست.)
(أَوَلَمْ یَتَفَکَّرُوا ۗ مَا بِصَاحِبِهِم مِّن جِنَّةٍ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا نَذِیرٌ مُّبِینٌ)۱۸۴آیا فکر نکردند که
همنشین آنها
[پیامبر
] هیچ گونه (اثرى از) جنون ندارد؟! (پس چگونه چنین نسبت ناروایى به او مى دهند؟!) او فقط بیم دهنده اى روشنگر است. (که مردم را متوجّه وظایفشان مى سازد).
(أَوَلَمْ یَنظُرُوا فِی مَلَکُوتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ مَا خَلَقَ اللَّهُ مِن شَیْءٍ وَ أَنْ عَسَیٰ أَن یَکُونَ قَدِ اقْتَرَبَ أَجَلُهُمْ ۖ فَبِأَیِّ حَدِیثٍ بَعْدَهُ یُؤْمِنُونَ)۱۸۵آیا در ملکوت آسمانها و زمین (و حاکمیت مطلق خداوند بر آنها)، و آنچه خدا آفریده است، (از روى دقّت و عبرت) نظر نیفکندند؟! (و آیا در این نیز اندیشه نکردند که) شاید پایان زندگى آنها نزدیک شده باشد؟! (اگر به این کتاب آسمانى روشن ایمان نیاورند،) بعد از آن به کدام سخن ایمان خواهند آورد؟!
(مَن یُضْلِلِ اللَّهُ فَلَا هَادِیَ لَهُ ۚ وَ یَذَرُهُمْ فِی طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُونَ)۱۸۶هر کس را خداوند (به جرم اعمال زشتش) گمراه سازد، هدایت کننده اى ندارد; و آنها را در طغیان و سرکشى شان رها مى سازد، و سرگردان مى شوند.
(یَسْأَلُونَکَ عَنِ السَّاعَةِ أَیَّانَ مُرْسَاهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی ۖ لَا یُجَلِّیهَا لِوَقْتِهَا إِلَّا هُوَ ۚ ثَقُلَتْ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۚ لَا تَأْتِیکُمْ إِلَّا بَغْتَةً ۗ یَسْأَلُونَکَ کَأَنَّکَ حَفِیٌّ عَنْهَا ۖ قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ اللَّهِ وَ لَٰکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ)۱۸۷از تو درباره زمان رستاخیز سؤال مى کنند، کى فرا مى رسد؟ بگو:«علمش فقط نزد پروردگار من است; و جز او (نمى تواند) وقت آن را آشکار سازد; (و آن، حتّى) در آسمانها و زمین، سنگین (و بسیار پر اهمیّت) است; و جز بطور ناگهانى، به سراغ شما نمى آید.» (باز) از تو سؤال مى کنند، چنان که گویى تو از زمان وقوع آن باخبرى. بگو: «عِلمش تنها نزد خداست; ولى بیشتر مردم نمى دانند.»
