انس - به کسر الف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إِنْس (به کسر الف و سکون نون) از واژگان بکار رفته در
قرآن کریم به معنای بشر و در مقابل
جن است.
إِنْس به معنای بشر است. خلاف جنّ در قرآن مجید پیوسته در مقابل جنّ بکار رفته
(وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْاِنْسَ اِلَّا لِیَعْبُدُونِ) واحد آن انسیّ است مثل
(فَلَنْ اُکَلِّمَ الْیَوْمَ اِنْسِیًّا) جمع آن اناس و اناسیّ است مثل
(قَدْ عَلِمَ کُلُ اُناسٍ مَشْرَبَهُمْ) (وَ اَناسِیَ کَثِیراً)
انس ۱۸ بار و اناس ۵ بار و انسىّ و اناسى يك بار در قرآن آمده است: از مجموع ۱۸ محلّ در هفت محل، انس قبل از جنّ و در يازده محلّ، جنّ قبل از انس آمده است، على هذا نميشود گفت: چون جنّ پيش از انس بوجود آمده لذا پيش از آن ذكر ميشود، زيرا در اين صورت ميبايست در همه جا، پيش از انس بيايد، قبل و بعد ذكر شدن آنها روى تقريبهاى بخصوصى است كه با تدبّر در آيات روشن ميشود.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «انس»، ج۱، ص۱۲۲.
