صفحه 25 قرآن کریم سوره بقره

در آفرینش آسمان‌ها و زمین، و آمد و شد شب و روز، و کشتی‌هایى که در دریا به نفع مردم در حرکتند، و آبى که خداوند از آسمان نازل کرده، و با آن، زمین را پس از مردنش حیات بخشیده، و انواع جنبندگان را در آن گسترده ساخته، و (همچنین) در وزش بادها و ابرهایى که میان زمین و آسمان قرار گرفته اند، نشانه هایى است (از ذات پاک خدا و یگانگى او) براى گروهى که عقل خود را به کار مى گیرند.

مسلّماً در آفرینش آسمان‌ها و زمین، و رفت و آمد شب و روز، و کشتی‌هایی که در دریاها [ با جابه‌جا‌کردن مسافر و کالا ] به سود مردم روانند، و بارانی که خداوند از آسمان به زمین فرود آورده و به‌وسیلۀ آن زمین را پس از مردنش زنده ساخته، و در آن از هر نوع جنبنده‌ای پخش کرده، و جابه‌جاکردن بادها و ابرهای به کار گرفته‌شده میان آسمان و زمین، نشانه‌هایی است [ از قدرت و ربوبیت و رحمت خدا ] برای گروهی که می‌اندیشند‌.

راستى كه در آفرينش آسمانها و زمين و در پى يكديگر آمدن شب و روز و كشتيهايى كه در دريا روانند با آنچه به مردم سود مى ‌رساند و [ همچنين ] آبى كه خدا از آسمان فرو فرستاده و با آن زمين را پس از مردنش زنده گردانيده و در آن هر گونه جنبنده‌ اى پراكنده كرده و [ نيز در ] گردانيدن بادها و ابرى كه ميان آسمان و زمين آرميده است براى گروهى كه مى‌ انديشند واقعا نشانه‌ هايى [ گويا ] وجود دارد.

بعضى از مردم، غیر از خداوند همتایانى (براى پرستش) انتخاب مى کنند; و آنها را همچون خدا دوست دارند. امّا کسانى که ایمان آورده اند، محبتشان به خدا، شدیدتر است. وکسانى که ستم کردند، (و معبودى غیر خدا برگزیدند،) هرگاه عذاب الهى را مشاهده کنند، خواهند دانست که تمامِ قدرت، از آنِ خداست; و خداوند، سخت کیفر است;

برخی از مردم به‌جای خدای یگانه معبودهایی را [ برای پرستیدن ] انتخاب می‌کنند که آن‌ها را چنان دوست دارند که سزاوار است خدا را آن‌گونه دوست داشته باشند! ولی مؤمنان محبتشان به خداوند [ چون او را مبدأ حقایق و کلیددار هستی و مالک همه‌چیز می‌دانند ] از هر چیز بیشتر است. آنان‌که [ با انتخاب معبودهای باطل و پوچ ] ستم روا داشتند وقتی عذاب را ببینند قاطعانه خواهند فهمید که همۀ قدرت ویژۀ خداست، و خداوند [ بر این محجوب‌ماندگان از توحید، ] سخت‌کیفر است‌

و برخى از مردم در برابر خدا همانندهايى [ براى او ] برمى‌ گزينند و آنها را چون دوستى خدا دوست مى دارند ولى كسانى كه ايمان آورده‌ اند به خدا محبت بيشترى دارند كسانى كه [ با برگزيدن بتها به خود ] ستم نموده‌ اند اگر مى‌ دانستند هنگامى كه عذاب را مشاهده كنند تمام نيرو [ها ] از آن خداست و خدا سخت‌ كيفر است.

در آن هنگام، پیشوایان (گمراه کننده) از پیروان خود، بیزارى مى جویند; و عذاب الهى را مشاهده مى کنند; و دستشان از همه جا کوتاه مى شود.

در آن هنگام پیشوایانِ [ شرک و بُت‌پرستی ] از پیروانشان بیزاری می‌جویند، و همگی عذاب را می‌بینند، و راه چاره بر آنان بسته می‌شود.

آنگاه كه پيشوايان از پيروان بيزارى جويند و عذاب را مشاهده كنند و ميانشان پيوندها بريده گردد.

(در این هنگام) پیروان مى گویند «کاش بار دیگر به دنیا برمى گشتیم، تا از آنها [پیشوایان گمراه] بیزارى جوییم، آن چنان که آنان (امروز) ازمابیزارى جستند!»(آرى،) خداوند این چنین اعمال آنها را به صورتى حسرت آور به آنان نشان مى دهد; و از آتش دوزخ، هرگز خارج نخواهند شد.

و آنان‌که [ به‌جای خدا از پیشوایان شرک و کفر ] پیروی کردند می‌گویند ای‌کاش برای ما بازگشتی [ به دنیا ] بود! تا ما هم از آنان [ و فرهنگِ باطلشان ] بیزاری می‌جستیم، همان‌گونه که اینان [ در این عرصۀ قیامت ] از ما بیزاری جستند، خداوند به این صورت اعمالشان را که برای آنان مایۀ حسرت‌هاست به ایشان نشان می‌دهد، و اینان هرگز از آتش بیرون‌آمدنی نیستند.

و پيروان مى‌ گويند كاش براى ما بازگشتى بود تا همان گونه كه [ آنان ] از ما بيزارى جستند [ ما نيز ] از آنان بيزارى مى ‌جستيم اين گونه خداوند كارهايشان را كه بر آنان مايه حسرتهاست به ايشان مى ‌نماياند و از آتش بيرون‌ آمدنى نيستند.

اى مردم! از نعمتهاى حلال و پاکیزه اى که در زمین است بخورید; و از گامهاى شیطان، پیروى نکنید; زیرا او، دشمن آشکار شماست.

ای مردم! از آنچه [ از انواع میوه‌ها و خوراکی‌ها ] در زمین است درحالی‌که برای شما حلال و دلپذیر قرار داده شده بخورید، و از گام‌های شیطان [ که انواع محرّمات است ] پیروی نکنید؛ زیرا او دشمن آشکار شما است‌.

اى مردم از آنچه در زمين است‌ حلال و پاكيزه را بخوريد و از گامهاى شيطان پيروى مكنيد كه او دشمن آشكار شماست.

او شما را فقط به بدى و کار زشت فرمان مى دهد; (و نیز دستور مى دهد) آنچه را که نمى دانید، به خدا نسبت دهید.

او شما را فقط به بدکرداری و کارهای بسیار زشت فرمان می‌دهد، و این‌که [ وادارتان می‌کند بر پایۀ عدم شناختتان از حقایق دینی، ] اموری را [ به عنوان حلال و حرام ] به خدا نسبت دهید.

[ او ] شما را فقط به بدى و زشتى فرمان مى‌ دهد و [ وامى دارد ] تا بر خدا چيزى را كه نمیدانید بربنديد.