گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(أُبَلِّغُکُمْ رِسَالَاتِ رَبِّی وَ أَنَا لَکُمْ نَاصِحٌ أَمِینٌ)۶۸رسالتهاى پروردگارم را به شما ابلاغ مى کنم; و من خیرخواه امینى براى شما هستم.
(أَوَ عَجِبْتُمْ أَن جَاءَکُمْ ذِکْرٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَلَیٰ رَجُلٍ مِّنکُمْ لِیُنذِرَکُمْ ۚ وَ اذْکُرُوا إِذْ جَعَلَکُمْ خُلَفَاءَ مِن بَعْدِ قَوْمِ نُوحٍ وَ زَادَکُمْ فِی الْخَلْقِ بَسْطَةً ۖ فَاذْکُرُوا آلَاءَ اللَّهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ)۶۹آیا تعجب کرده اید که پیام آگاه کننده پروردگارتان بوسیله مردى از خودتان به شما برسد تا (از مجازات الهى) بیمتان دهد؟! و به یاد آورید هنگامى که شما را جانشینان قوم نوح قرار داد;و شما را از جهت خلقت (و توانایى جسمانى) فزونى بخشید; پس نعمتهاى خدا را به یاد آورید، تا رستگار شوید.»
(قَالُوا أَجِئْتَنَا لِنَعْبُدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَ نَذَرَ مَا کَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا ۖ فَأْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِن کُنتَ مِنَ الصَّادِقِینَ)۷۰گفتند: «آیا آمده اى که تنها خداى یگانه را بپرستیم، و آنچه را پدران ما مى پرستیدند، رها کنیم؟! پس اگر راست مى گویى آنچه را (از بلا و عذاب الهى) به ما وعده مى دهى، بیاور!»
(قَالَ قَدْ وَقَعَ عَلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ رِجْسٌ وَ غَضَبٌ ۖ أَ تُجَادِلُونَنِی فِی أَسْمَاءٍ سَمَّیْتُمُوهَا أَنتُمْ وَ آبَاؤُکُم مَّا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ فَانتَظِرُوا إِنِّی مَعَکُم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ)۷۱گفت: «پلیدى و غضب از سوى پروردگارتان، شما را (به سبب اعمالتان) فرا گرفته است. آیا با من در مورد اسم هایى (بى مسمّا) که شما و پدرانتان آنها را (خدا) نامیده اید مجادله مى کنید، در حالى که خداوند هیچ دلیلى درباره آن نازل نکرده است؟! پس شما منتظر باشید، من هم با شما انتظار مى کشم! (شما انتظار شکست من، و من انتظار عذاب الهى براى شما!)»
(فَأَنجَیْنَاهُ وَ الَّذِینَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَ قَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیَاتِنَا ۖ وَ مَا کَانُوا مُؤْمِنِینَ)۷۲سرانجام، او و کسانى را که با او بودند، با رحمتى از سوى خود نجات بخشیدیم; و ریشه کسانى که آیات ما را تکذیب کردند و مؤمن نبودند، قطع کردیم.
(وَ إِلَیٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا ۗ قَالَ یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَیْرُهُ ۖ قَدْ جَاءَتْکُم بَیِّنَةٌ مِّن رَّبِّکُمْ ۖ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَکُمْ آیَةً ۖ فَذَرُوهَا تَأْکُلْ فِی أَرْضِ اللَّهِ ۖ وَ لَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَیَأْخُذَکُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ)۷۳و به سوى (قوم) ثمود، برادرشان صالح را (فرستادیم); گفت: «اى قوم من! (تنها) خدا را بپرستید، که جز او، معبودى براى شما نیست.دلیل روشنى از طرف پروردگارتان براى شما آمده: این «ناقه» الهى براى شما نشانه اى است; بگذارید در زمین خدا به چرا مشغول شود; و هیچ گونه آزارى به آن نرسانید، که عذاب دردناکى شما را خواهد گرفت!
