• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رِجْس (به کسر راء و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای پلید است.



رِجْس به معنای پليد است. راغب آن را شيى‌ء قذر و پليد گفته. در مجمع از زجاج نقل شده كه رجس نام هر كار تنفر آور است. اقرب و صحاح نيز آنرا پليد گفته و از فراء نقل می‌كند كه آن نظير رجز است و شايد رجز و رجس يک چيزاند و سين به زاء بدل شده است.
[۷] اقرب الموارد، ذیل واژه «رجس».



(وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ‌ رِجْساً إِلَى‌ رِجْسِهِمْ‌) «اما آنان كه در قلوبشان مرض است پليدى بر پليدشان افزود.»
(كَذلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ‌ الرِّجْسَ‌ عَلَى الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ)
(إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ‌ رِجْسٌ‌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ)
در قرآن مجيد چيزها و كارهائی كه با رجس توصيف شده به قرار زير است: خمر، قمار، بت‌ها، ازلام میته، خون، گوشت خوک
(إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ‌ الرِّجْسَ‌ أَهْلَ الْبَيْتِ) به نظر می‌آيد كه آن در آيه مصدر است گر چه مصدر آن را رجاسة گفته‌اند.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۵۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۷۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۴۲.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۳۶۹.    
۶. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۳، ص۹۳۳.    
۷. اقرب الموارد، ذیل واژه «رجس».
۸. توبه/سوره۹، آیه۱۲۵.    
۹. انعام/سوره۶، آیه۱۲۵.    
۱۰. مائده/سوره۵، آیه۹۰.    
۱۱. مائده/سوره۵، آیه۹۰.    
۱۲. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۱۳. احزاب/سوره۳۳، آیه۳۳.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رجس»، ج۳، ص۵۵.    






جعبه ابزار