• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رِجْس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





رِجْس (به کسر راء و سکون جیم) از واژگان قرآن کریم به معنای پلید است.



رِجْس به معنای پليد است. راغب آن را شيى‌ء قذر و پليد گفته. در مجمع از زجاج نقل شده كه رجس نام هر كار تنفر آور است. اقرب و صحاح نيز آن را پليد گفته و از فراء نقل می‌كند كه آن نظير رجز است و شايد رجز و رجس يک چيزاند و سين به زاء بدل شده است.


(وَ أَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَتْهُمْ‌ رِجْساً إِلَى‌ رِجْسِهِمْ‌) «اما آنان كه در قلوبشان مرض است پليدى بر پليدشان افزود.»
(كَذلِكَ يَجْعَلُ اللَّهُ‌ الرِّجْسَ‌ عَلَى الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ) (اين گونه خداوند پليدى را بر افرادى كه ايمان نمى‌آورند قرار مى‌دهد.)
(إِنَّمَا الْخَمْرُ وَ الْمَيْسِرُ وَ الْأَنْصابُ وَ الْأَزْلامُ‌ رِجْسٌ‌ مِنْ عَمَلِ الشَّيْطانِ فَاجْتَنِبُوهُ) (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! شراب و قمار و بتها و ازلام [نوعى بخت آزمايى‌] ، پليد و از عمل شيطان است، از آن دورى كنيد تا رستگارشويد.)
در قرآن مجيد چيزها و كارهائی كه با رجس توصيف شده به قرار زير است: خمر، قمار، بت‌ها، ازلام میته، خون، گوشت خوک
(إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ‌ الرِّجْسَ‌ أَهْلَ الْبَيْتِ) (خداوند فقط مى‌خواهد پليدى گناه را از شما اهل بيت دور كند.) به نظر می‌آيد كه آن در آيه مصدر است گر چه مصدر آن را رجاسة گفته‌اند.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۵۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۴۲.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۴، ص۷۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۴۲.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۶۹.    
۶. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۳، ص۹۳۳.    
۷. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۳۵۴.    
۸. توبه/سوره۹، آیه۱۲۵.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۵۹.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۹، ص۴۱۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۲۴۳.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۲۷.    
۱۳. انعام/سوره۶، آیه۱۲۵.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۴۴.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۷۳.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۷، ص۳۴۳.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۲۶۶.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۵۶۲.    
۱۹. مائده/سوره۵، آیه۹۰.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۲۳.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۷، ص۴۷۳.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۶، ص۱۱۷.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۷، ص۱۶۵.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۳، ص۳۷۰.    
۲۵. مائده/سوره۵، آیه۹۰.    
۲۶. انعام/سوره۶، آیه۱۴۵.    
۲۷. احزاب/سوره۳۳، آیه۳۳.    
۲۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۲۲.    
۲۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۴۶۲.    
۳۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۳۰۹.    
۳۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۱۰۹.    
۳۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۵۵۸.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رجس»، ج۳، ص۵۵.    






جعبه ابزار