• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه 134 قرآن کریم سوره انعام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف






(وَ کَذَٰلِکَ فَتَنَّا بَعْضَهُم بِبَعْضٍ لِّیَقُولُوا أَ هَٰؤُلَاءِ مَنَّ اللَّهُ عَلَیْهِم مِّن بَیْنِنَا ۗ أَ لَیْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِالشَّاکِرِینَ)۵۳
و این گونه بعضى از آنها را با بعض دیگر آزمودیم; تا (توانگران) بگویند: «آیا این گروه (فقیران) هستند که خداوند از میان ما (برگزیده، و) بر آنها منّت گذارده (و نعمت ایمان بخشیده) است؟!» (بگو:) آیا خداوند، شاکران را بهتر نمى شناسد؟!



(وَ إِذَا جَاءَکَ الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِآیَاتِنَا فَقُلْ سَلَامٌ عَلَیْکُمْ ۖ کَتَبَ رَبُّکُمْ عَلَیٰ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ۖ أَنَّهُ مَنْ عَمِلَ مِنکُمْ سُوءًا بِجَهَالَةٍ ثُمَّ تَابَ مِن بَعْدِهِ وَ أَصْلَحَ فَأَنَّهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ)۵۴
هرگاه کسانى که به آیات ما ایمان دارند نزد تو آیند، به آنها بگو: «سلام بر شما! پروردگارتان، رحمت را برخود لازم شمرده است; تا هرکس از شما کار بدى از روى نادانى انجام دهد، سپس توبه واصلاح(وجبران)نماید،(مشمول رحمت خدا شود;) زیرا او آمرزنده ومهربان است.»



(وَ کَذَٰلِکَ نُفَصِّلُ الْآیَاتِ وَ لِتَسْتَبِینَ سَبِیلُ الْمُجْرِمِینَ)۵۵
واین گونه آیات را شرح مى دهیم، تا (حقیقت بر شما روشن شود، و) راه گناهکاران آشکار گردد.



(قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذِینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ ۚ قُل لَّا أَتَّبِعُ أَهْوَاءَکُمْ ۙ قَدْ ضَلَلْتُ إِذًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِینَ)۵۶
بگو: «من از پرستش کسانى که غیر از خدا مى خوانید، نهى شده ام.» بگو: «من از هوا و هوسهاى شما، پیروى نمى کنم; اگر چنین کنم، گمراه شده ام; و از هدایت یافتگان نخواهم بود.»



(قُلْ إِنِّی عَلَیٰ بَیِّنَةٍ مِّن رَّبِّی وَ کَذَّبْتُم بِهِ ۚ مَا عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ ۚ إِنِ الْحُکْمُ إِلَّا لِلَّهِ ۖ یَقُصُّ الْحَقَّ ۖ وَ هُوَ خَیْرُ الْفَاصِلِینَ)۵۷
بگو: «من دلیل روشنى از پروردگارم دارم; ولى شما آن را تکذیب کرده اید. آنچه شما (از عذاب الهى) درباره آن شتاب مى کنید در اختیار من نیست. حکم و فرمان، تنهاازآن خداست! حق را از باطل جدا مى کند; و او بهترین جدا کننده (حق از باطل) است.»



(قُل لَّوْ أَنَّ عِندِی مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِهِ لَقُضِیَ الْأَمْرُ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ ۗ وَ اللَّهُ أَعْلَمُ بِالظَّالِمِینَ)۵۸
بگو: «اگر آنچه درباره آن شتاب مى کنید، در اختیار من بود، (و به درخواست شما ترتیب اثر مى دادم، عذاب الهى بر شما نازل مى گشت; و) کار میان من و شما پایان گرفته بود; ولى خداوند ستمکاران را بهتر مى شناسد (و به موقع مجازات مى کند).»



(وَ عِندَهُ مَفَاتِحُ الْغَیْبِ لَا یَعْلَمُهَا إِلَّا هُوَ ۚ وَ یَعْلَمُ مَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ ۚ وَ مَا تَسْقُطُ مِن وَرَقَةٍ إِلَّا یَعْلَمُهَا وَ لَا حَبَّةٍ فِی ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ وَ لَا رَطْبٍ وَ لَا یَابِسٍ إِلَّا فِی کِتَابٍ مُّبِینٍ)۵۹
کلیدهاى غیب، تنها نزد اوست; و جز او، کسى آنها را نمى داند. او آنچه را در خشکى و دریاست مى داند; هیچ برگى (از درختى) نمى افتد، مگراین که از آن آگاه است; و هیچ دانه اى در تاریکیهاى زمین، و هیچ تر و خشکى وجود ندارد، جز این که در کتابى آشکار [در کتاب علم خدا] ثبت است.




جعبه ابزار