• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکمت ۳۳۹ نهج البلاغه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.



نصائح خالدة

وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:

«مَنْ نَظَرَ فِي عَيْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَيْبِ غَيْرهِ،»۱
آن که در عیب خود نظر کند از نظر در عیب دیگران بازماند.



«وَ مَنْ رَضِيَ برِزْقِ اللهِ لَمْ يَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ،»۲
و هر کس به رزق خدا خشنود شد به آنچه از دست رفته غمگین نگردد.



«وَ مَنْ سَلَّ سَيْفَ الْبَغْيِ قُتِلَ بِهِ،»۳
و آن که تیغ ستم کشید به همان تیغ کشته شود.



«وَ مَنْ كَابَدَ الاَْمُورَ عَطِبَ،»۴
و هرکه خود را درکارها به زحمت انداخت خویش را هلاک ساخت.



«وَ مَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ،»۵
و آن که در امواج درافتاد غرق شد.



«وَ مَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ،»۶
و هر که در موارد زشتی‌ قدم نهاد متّهم گشت.



«وَ مَنْ كَثُرَ كَلاَمُهُ كَثُرَ خَطَؤُهُ،»۷
و هر که گفتارش فراوان شد خطایش فزونی‌ گرفت،



«وَ مَنْ كَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَيَاؤُهُ،»۸
و هرکه خطایش بسیار گشت حیایش اندک شد،



«وَ مَنْ قَلَّ حَيَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ،»۹
و هر که حیایش اندک شد پارساییش کم شد،



«وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ،»۱۰
و هر که پارساییش کم شد دلش مرد،



«وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ،»۱۱
و هرکه دلش مرد وارد آتش شد.



«وَ مَنْ نَظَرَ فِي عُيُوبِ النَّاسِ فَأَنْكَرَهَا ثُمَّ رَضِيَهَا لِنَفْسِهِ فذَاك الاَْحْمَقُ بِعَيْنِهِ.»۱۲
و آن که عیوب مردم را بنگرد و آن را ناپسند داند سپس برای‌ خود روا داند احمق واقعی‌ است.



«وَ الْقَنَاعَةُ مَالٌ لاَ يَنْفَدُ،»۱۳
قناعت ثروتی‌ است که تمام نمی‌ شود.



«وَ مَنْ أَكْثَرَ مِنْ ذِكْرِ الْمَوْتِ رَضِيَ مِنَ الدُّنْيَا بِالْيَسيرِ،»۱۴
کسی‌ که زیاد یاد مرگ کند از دنیا به کم و اندک راضی‌ گردد.



«مَنْ عَلِمَ أَنَّ كَلاَمَهُ مِنْ عَمَلِهِ قَلَّ كَلاَمُهُ إِلاَّ فِيَما يَعْنيِهِ.»۱۵
و کسی‌ که بداند گفتارش از جمله اعمال اوست سخنش مگر در آنچه او را مهم است کم می‌ شود.




جعبه ابزار