• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غرق (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَرَق (به فتح غین و راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای فرو رفتن در آب و در نعمت است. این واژه دارای مشتقاتی است که در نهج البلاغه به‌کار رفته است، مانند: اِسْتِغْراق (به کسر الف و تاء) به معنای احاطه و فراگرفتن. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره مقام موعظه و ... از این واژه استفاده نموده است.



غَرَق (بر وزن شرف) به معنای فرو رفتن در آب و در نعمت آمده است.
اِسْتِغْرَاق به معنای احاطه و فراگرفتن (همگانی شدن) آمده است.


امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۳۳۹ فرموده است: «وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ» «هر کس وارد دریاها شود غرق می‌گردد،» (شرح‌های حکمت: )
درباره مقام موعظه فرموده است: «وَأُحَذِّرُكُمُ الدُّنْيا، فإِنَّها ... تَمِيدُ بِأَهْلِها مَيَدانَ السَّفِينَةِ ... فَمِنْهُمُ الْغَرِقُ الْوَبِقُ وَمِنْهُمُ النّاجِي عَلى مُتُونِ الاَْمْواجِ» یعنی شما را از دنیا بر حذر می‌دارم که اهل خود را مانند کشتی بالا و پائین می‌برد، برخی غرق و هلاک می‌شوند و بعضی نجات می‌یابند، آن هم در بطون موج‌های شکننده. (شرح‌های خطبه: ) «غرق - وبق» هر دو بر وزن «کتف» به معنای غرق شده و هلاک شده است.
استغراق: احاطه و فراگرفتن (همگانی شدن) ایشان درباره مرگ فرموده است:«إِنَّ لِلْمَوتِ لَغَمَرات هِيَ أَفْظَعُ مِنْ أَنْ تُسْتَغْرَقَ بِصِفَة» «برای مرگ بیهوشی‌هایی است هولناک‌تر از آنکه بطور کلی توصیف شود.» (شرح‌های خطبه: )


موارد زیادی از این ماده در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۷۸۰.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۲۱.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۲۲.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۹، حکمت ۳۳۹.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۳۵، حکمت ۳۴۹.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۳۶، حکمت ۳۴۹.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۳.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۹۹.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۰۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۷۸۵.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۳۲.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۲۶۵.    
۱۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۴۹۲-۴۹۳، خطبه ۱۹۶.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۹۶، خطبه ۱۹۱.    
۱۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۱۰، خطبه ۱۹۶.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۸۳.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۲.    
۱۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۷۹۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۷، ص۶۴۹.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۲، ص۲۱۱.    
۲۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۰، ص۱۷۶.    
۲۲. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۸۵۰.    
۲۳. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱۰، ص۳۷۰.    
۲۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۵۴۵، خطبه ۲۲۰.    
۲۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۲۳۷، خطبه ۲۱۶.    
۲۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۳۴۱، خطبه ۲۲۱.    
۲۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۳۵.    
۲۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۱۱.    
۲۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۱۲۱.    
۳۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۸، ص۳۳۹.    
۳۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۱۴، ص۲۴۲.    
۳۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۱، ص۱۶۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «غرق»، ج۲، ص۷۸۰.    






جعبه ابزار