• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَرَق (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





غَرَق (به فتح غین و راء) از واژگان قرآن کریم به معنای فرو رفتن در آب و نعمت است.
غَرْقاً (به فتح غین و سکون راء) به معنى شدّت است.
مشتقات غَرَق که در آیات قرآن آمده عبارتند از:
الْغَرَقُ‌ (به فتح غین و راء) به معنای غرق،
أَغْرَقْنا (به فتح الف، سکون غین و فتح راء) به معنای غرق ساختیم،
غَرْقاً (به فتح غین و سکون راء) به معنای شدت است.


غَرَق (بر وزن فَرَس) به معنای فرو رفتن در آب و نعمت است.
غَرْقاً (بر وزن فَلْس) به معنى شدّت است.


به مواردی از غَرَق که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - الْغَرَقُ‌ (آیه ۹۰ سوره یونس)

(حَتَّى إِذا أَدْرَكَهُ‌ الْغَرَقُ‌ قالَ آمَنْتُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا الَّذِي آمَنَتْ بِهِ بَنُوا إِسْرائِيلَ‌)
«تا چون غرق او را دريافت گفت: ایمان آوردم كه معبودى نيست جز آن كس كه بنی‌اسرائیل به او ايمان آورده‌اند»


۲.۲ - أَغْرَقْنا (آیه ۵۰ سوره بقره)

(وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ‌)
فرعونیان را غرق ساختيم)


۲.۳ - غَرْقاً (آیه ۱ سوره نازعات)

(وَ النَّازِعاتِ‌ غَرْقاً - وَ النَّاشِطاتِ نَشْطاً)
(سوگند به فرشتگانى كه روح مجرمان را از بدن‌هايشان به شدت برمى‌كشند - و فرشتگانى كه روح مؤمنان را با مدارا و نشاط مى‌گيرند)
تمام الفاظ اين ماده در قرآن مجید به معنى غرق در آب به كار رفته، به جز این آیه که غَرْقاً بر وزن فَلْس به معنى شدّت است. گويند: «غَرَّقَ‌ وَ أَغْرَقَ‌ فِي الْقَوْسِ» يعنى: کمان را به غايت شدت كشيد.
(غَرْقاً) صفت مصدر محذوف است، يعنى: «وَ النَّازِعَاتِ نَزْعاً غَرْقاً»، قسم به كشندگان كشيدن شديد.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۹۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۵.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ج۵، ص۲۲۱.    
۴. یونس/سوره۱۰، آیه۹۰.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۱۷۳.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۱۱۷-۱۱۸.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۱، ص۳۵۱.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۱۹۸.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۵۰.    
۱۰. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۸.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۲۸۶.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۸۸.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۶۸.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۲۲۸.    
۱۵. نازعات/سوره۷۹، آیه۱-۲.    
۱۶. مکارم شیرازی، ترجمه قرآن، ص۵۸۳.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۲۹۱.    
۱۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۷۹.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۲۶۵.    
۲۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۵۱.    
۲۱. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۴، ص۳۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «غرق»، ج۵، ص۹۴-۹۵.    






جعبه ابزار