گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
(وَ إِذَا مَسَّکُمُ الضُّرُّ فِی الْبَحْرِ ضَلَّ مَن تَدْعُونَ إِلَّا إِیَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّاکُمْ إِلَی الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَ کَانَ الْإِنسَانُ کَفُورًا )۶۷و هنگامى که در دریا زیان (و ناراحتى) به شما رسید، تمام کسانى را که جز او (براى حل مشکلات خود)، مى خواندید، از نظرتان گم شد، امّا هنگامى که شما را به خشکى رساند و نجات داد، روى گردان شدید; وانسان، بسیار ناسپاس است.
(أَفَأَمِنتُمْ أَن یَخْسِفَ بِکُمْ جَانِبَ الْبَرِّ أَوْ یُرْسِلَ عَلَیْکُمْ حَاصِبًا ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَکُمْ وَکِیلًا )۶۸آیا از این ایمن شدید که در خشکى (با یک زلزله شدید) شما را در زمین فرو ببرد، یا طوفانى از سنگریزه بر شما بفرستد (و مدفونتان کند)، سپس حافظ (و یاورى) براى خود نیابید؟!
(أَمْ أَمِنتُمْ أَن یُعِیدَکُمْ فِیهِ تَارَةً أُخْرَیٰ فَیُرْسِلَ عَلَیْکُمْ قَاصِفًا مِّنَ الرِّیحِ فَیُغْرِقَکُم بِمَا کَفَرْتُمْ ۙ ثُمَّ لَا تَجِدُوا لَکُمْ عَلَیْنَا بِهِ تَبِیعًا)۶۹یا این که ایمن شدید که بار دیگر شما را به دریا بازگرداند، و تندباد کوبنده اى بر شما بفرستد، و شما را به سزاى ناسپاسیتان غرق کند، آنگاه فریادرسى در برابر ما براى خویش نیابید؟!
(وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُم مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَیٰ کَثِیرٍ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلًا)۷۰ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم; و آنها را در صحرا و دریا، (بر مرکبهاى راهوار) سوار کردیم; و از نعمتهاى پاکیزه به آنان روزى دادیم; وآنها را بر بسیارى از موجوداتى که خلق کرده ایم، برترى بخشیدیم.
(یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ ۖ فَمَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ فَأُولَٰئِکَ یَقْرَءُونَ کِتَابَهُمْ وَ لَا یُظْلَمُونَ فَتِیلًا )۷۱(به یاد آور) روزى را که هر گروهى را با پیشوایشان مى خوانیم. کسانى که نامه عملشان به دست راستشان داده شود، آن را (با شادى و سرور) مى خوانند; و کمترین ستمى به آنها نخواهد شد.
(وَ مَن کَانَ فِی هَٰذِهِ أَعْمَیٰ فَهُوَ فِی الْآخِرَةِ أَعْمَیٰ وَ أَضَلُّ سَبِیلًا)۷۲امّا کسى که در این جهان (از دیدن چهره حق) نابینا بوده است، در آخرت نیز نابینا و گمراهتر است.
(وَ إِن کَادُوا لَیَفْتِنُونَکَ عَنِ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ لِتَفْتَرِیَ عَلَیْنَا غَیْرَهُ ۖ وَ إِذًا لَّاتَّخَذُوکَ خَلِیلًا)۷۳نزدیک بود آنها تو را (با وسوسه هاى خود) از آنچه بر تو وحى کرده ایم بفریبند، تا غیر آن را به ما نسبت دهى; و آنگاه تو را به دوستى خودبرمى گزینند.
(وَ لَوْلَا أَن ثَبَّتْنَاکَ لَقَدْ کِدتَّ تَرْکَنُ إِلَیْهِمْ شَیْئًا قَلِیلًا)۷۴و اگر ما تو را ثابت قدم نمى ساختیم (و در پرتو مقام عصمت، مصون از انحراف نبودى)، نزدیک بود اندکى به آنان تمایل پیدا کنى.
(إِذًا لَّأَذَقْنَاکَ ضِعْفَ الْحَیَاةِ وَ ضِعْفَ الْمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَکَ عَلَیْنَا نَصِیرًا)۷۵اگر چنین مى کردى،ما دو برابر مجازات (مشرکان) در زندگى دنیا، و دو برابر (مجازات آنها) را بعد از مرگ، به تو مى چشاندیم; سپس در برابر ما، یاورى براى خود نمى یافتى.
