(فَاطِرُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۚ جَعَلَ لَکُم مِّنْ أَنفُسِکُمْ أَزْوَاجًا وَ مِنَ الْأَنْعَامِ أَزْوَاجًا ۖ یَذْرَؤُکُمْ فِیهِ ۚ لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ ۖ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ)۱۱او آفریننده آسمانها و زمین است و همسرانى از جنس خودتان براى شما قرار داد و نیز جفتهایى از چهارپایان آفرید; و شما را به این وسیله [
= از طریق زوجیت ] زیاد مى کند; هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست.
(لَهُ مَقَالِیدُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن یَشَاءُ وَ یَقْدِرُ ۚ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ)۱۲کلیدهاى آسمانهاو زمین از آن اوست; روزى را براى هر کس بخواهد گسترده مى سازد یا تنگ مى گیرد; او به همه چیز داناست.
(شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ مَا وَصَّیٰ بِهِ نُوحًا وَ الَّذِی أَوْحَیْنَا إِلَیْکَ وَ مَا وَصَّیْنَا بِهِ إِبْرَاهِیمَ وَ مُوسَیٰ وَ عِیسَیٰ ۖ أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ ۚ کَبُرَ عَلَی الْمُشْرِکِینَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ ۚ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشَاءُ وَ یَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ)۱۳آیینى را براى شما مقرر نمود که به نوح توصیه کرده بود; و آنچه را بر تو وحى فرستادیم و به ابراهیم و موسىو عیسى سفارش کردیم این بود که: همان دین (خالص) را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید. و آنچه مشرکان را به آن دعوت مى کنید [
= توحید] بر آنها گران است. خداوند هر کس را بخواهد برمى گزیند، و کسى را که توبه کند به سوى هدایت مى نماید.
(وَ مَا تَفَرَّقُوا إِلَّا مِن بَعْدِ مَا جَاءَهُمُ الْعِلْمُ بَغْیًا بَیْنَهُمْ ۚ وَ لَوْلَا کَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّکَ إِلَیٰ أَجَلٍ مُّسَمًّی لَّقُضِیَ بَیْنَهُمْ ۚ وَ إ ِنَّ الَّذِینَ أُورِثُوا الْکِتَابَ مِن بَعْدِهِمْ لَفِي شَکٍّ مِّنْهُ مُرِیبٍ)۱۴آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آن که علم و آگاهى به سراغشان آمد; و این (تفرقه جویى) بخاطر انحراف از حق بود; و اگر فرمانى از سوى پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معیّنى (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داورى مى شد (و به کیفر خود مى رسیدند); و کسانى که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شکى توأم با بدگمانى اند!
(فَلِذَٰلِکَ فَادْعُ ۖ وَ اسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ ۖ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ ۖ وَ قُلْ آمَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن کِتَابٍ ۖ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَکُمُ ۖ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّکُمْ ۖ لَنَا أَعْمَالُنَا وَ لَکُمْ أَعْمَالُکُمْ ۖ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَاوَ بَیْنَکُمُ ۖ اللَّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا ۖ وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ)۱۵پس به همین خاطر تو (نیز آنان را به سوى این آیین توحیدى) دعوت کن و آنچنان که مأمور شده اى استقامت نما، و از هوى و هوسهاى آنان پیروى مکن، و بگو: «به تمام کتابهایى که خدا نازل کرده ایمان آورده ام و مأمورم در میان شما عدالت را اجرا کنم; خداوند پروردگار ما و شماست; (نتیجه) اعمال ما از آن ماست و (نتیجه) اعمال شما از آن شما; خصومت شخصى در میان ما و شما نیست; و خداوند ما و شما را (در قیامت) جمع مى کند، و بازگشت (همه) به سوى اوست.»
