(مَا لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ )۱۵۴شما را چه شده است؟! چگونه حکم مى کنید؟! (هیچ مى فهمید چه مى گویید؟!)
(أ َفَلَا تَذَکَّرُونَ )۱۵۵آیا متذکّر نمى شوید؟!
(أَمْ لَكُمْ سُلْطَانٌ مُّبِینٌ )۱۵۶یا شما دلیل روشنى در این باره دارید؟
(فَأْتُوا بِکِتَابِکُمْ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ )۱۵۷کتابتان را بیاورید اگرراست مى گویید!
(وَ جَعَلُوا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ۚ وَ لَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ إِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ )۱۵۸آنها میان خداوند و جنّ، نسبتى قائل شدند; در حالى که جنّیان بخوبى مى دانند که آنها
بت پرستان در دادگاه الهى احضار مى شوند.
(سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یَصِفُونَ )۱۵۹منزّه است خداوند از آنچه توصیف مى کنند،
(إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ )۱۶۰مگر بندگان مخلَص خدا.
(فَإِنَّکُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ )۱۶۱شما و آنچه را پرستش مى کنید،
(مَا أَنتُمْ عَلَیْهِ بِفَاتِنِینَ )۱۶۲هرگز نمى توانید کسى را (با آن) فریب دهید،
(إِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیمِ)۱۶۳مگر آنها که در آتش دوزخ وارد مى شوند.
(وَ مَا مِنَّا إِلَّا لَهُ مَقَامٌ مَّعْلُومٌ )۱۶۴و هیچ یک از ما (فرشتگان) نیست جز آن که مقام معلومى دارد;
(وَ إِنَّا لَنَحْنُ الصَّافُّونَ )۱۶۵و ما همگى (براى اطاعت فرمان خداوند) به صف ایستاده ایم;
(وَ إِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُونَ )۱۶۶و ما همه تسبیح گو (ى او) هستیم.
(وَ إِن کَانُوا لَیَقُولُونَ )۱۶۷آنها پیوسته مى گفتند:
(لَوْ أَنَّ عِندَنَا ذِکْرًا مِّنَ الْأَوَّلِینَ )۱۶۸«اگر یکى از کتابهاى پیشینیان نزد ما بود،
(لَكُنَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِینَ )۱۶۹به یقین، ما بندگان مخلَص خدا بودیم.»
(فَکَفَرُوا بِهِ ۖ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ )۱۷۰(امّا وقتى قرآن آمد،) به آن کافر شدند; ولى بزودى خواهند دانست!
(وَ لَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ )۱۷۱وعده قطعى ما درباره بندگان فرستاده شده ما از پیش مسلّم شده،
(إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ )۱۷۲که آنان یارى شدگانند،
(وَ إِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ )۱۷۳و لشکر ما پیروزند.
(فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّیٰ حِینٍ )۱۷۴بنابراین از آنها [
= کافران ] روى بگردان (و آنان را رها کن) تا زمان معیّنى (که فرمان جهاد فرا رسد).
(وَ أَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ )۱۷۵و آنها را بنگر! که بزودى (نتیجه اعمال خود را) مى بینند!
(أَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُونَ )۱۷۶آیا آنها براى عذاب ما شتاب مى کنند؟!
(فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَاءَ صَبَاحُ الْمُنذَرِینَ )۱۷۷امّا هنگامى که عذاب ما در آستانه خانه هایشان فرود آید، انذارشدگان صبحگاه بدى خواهند داشت!
(وَ تَوَلَّ عَنْهُمْ حَتَّیٰ حِینٍ )۱۷۸از آنان روى بگردان تا زمان معیّنى.
(وَ أَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُونَ )۱۷۹و آنها را بنگر که بزودى (نتیجه اعمال خود را) مى بینند!
(سُبْحَانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُونَ )۱۸۰منزّه است پروردگار تو، پروردگار صاحب قدرت، از آنچه آنان توصیف مى کنند.
(وَ سَلَامٌ عَلَی الْمُرْسَلِینَ )۱۸۱و سلام بر پیامبران!
(وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ )۱۸۲و حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است.
