• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۴۴۰ قرآن کریم سوره فاطر و یس

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفحه قبل .......... صفحه ۴۴۰ .......... صفحه بعد



(وَ لَوْ یُؤَاخِذُ اللَّهُ النَّاسَ بِمَا کَسَبُوا مَا تَرَکَ عَلَی ظَهْرِهَا مِن دَابَّةٍ وَ لَکِن يُؤَخِّرُهُمْ إِلَی أَجَلٍ مُّسَمًّی فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ فَإِنَّ اللَّهَ کَانَ بِعِبَادِهِ بَصِیرًا) ﴿۴۵﴾
اگر خداوند مردم را بسبب كارهايى كه مرتكب شده‌اند مجازات كند، جنبنده‌اى را بر پشت زمين باقى نخواهد گذاشت؛ ولى به لطفش آنها را تا سرآمد معيّنى تأخير مى‌اندازد و مهلت اصلاح مى‌دهد امّا هنگامى كه اجل آنان فرا رسد، خداوند هر كس را به مقتضاى عملش جزا مى‌دهد به يقين خداوند نسبت به بندگانش بيناست.


(بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ)
به نام خداوند بخشنده مهربان

(یس) ﴿۱﴾
يس.

(وَ الْقُرْآنِ الْحَکِیمِ) ﴿۲﴾
سوگند به قرآن حكيم (و استوار).

(إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ) ﴿۳﴾
كه تو قطعاً از فرستادگان خداوند هستى،

(عَلَی صِرَاطٍ مُّسْتَقِیمٍ) ﴿۴﴾
بر راهى راست (قراردارى)؛

(تَنزِیلَ الْعَزِیزِ الرَّحِیمِ) ﴿۵﴾
اين قرآنى است كه از سوى خداوند توانا و مهربان نازل شده است؛

(لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ) ﴿۶﴾
تا قومى را انذار كنى كه پدرانشان انذار نشدند، از اين رو آنان غافلند.

(لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَی أَکْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ) ﴿۷﴾
فرمان الهى درباره بيشتر آنها به كيفر اعمالشان تحقق يافته، به همين جهت ايمان نمى‌آورند.

(إِنَّا جَعَلْنَا فِی أَعْنَاقِهِمْ أَغْلاَلًا فَهِیَ إِلَی الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ) ﴿۸﴾
ما در گردن‌هاى آنان غل‌هايى [طوق‌هايى‌] قرار داديم كه تا چانه‌ها ادامه دارد و سرهاى آنان را به بالا نگاه داشته است.

(وَ جَعَلْنَا مِن بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ یُبْصِرُونَ) ﴿۹﴾
و در پيش روى آنان سدّى قرار داديم، و در پشت سرشان سدّى؛ وچشمانشان را پوشانده‌ايم، لذا نمى‌بينند.

(وَ سَوَاء عَلَیْهِمْ أَ أَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ یُؤْمِنُونَ) ﴿۱۰﴾
براى آنان يكسان است: چه انذارشان كنى يا نكنى، ايمان نمى‌آورند.

(إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّکْرَ وَ خَشِیَ الرَّحْمَن بِالْغَیْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَ أَجْرٍ کَرِیمٍ) ﴿۱۱﴾
تو فقط كسى را مى‌توانى انذار كنى كه از اين يادآورى الهى پيروى كند و از خداوند رحمان در نهان بترسد؛ سپس او را به آمرزش و پاداشى پرارزش بشارت ده.

(إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَی وَ نَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَ آثَارَهُمْ وَ کُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبِینٍ) ﴿۱۲﴾
به يقين ما مردگان را زنده مى‌كنيم و آنچه را از پيش فرستاده‌اند و آنچه را از خود باقى گذاشته‌اند؛ و همه چيز را در كتاب روشنگرى احصا كرده‌ايم.

صفحه قبل .......... صفحه ۴۴۰ .......... صفحه بعد
جعبه ابزار