(وَ لَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْکِتَابِ إِلَّا بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِلَّا الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْهُمْ ۖ وَ قُولُوا آمَنَّا بِالَّذِی أُنزِلَ إِلَیْنَا وَ أُنزِلَ إِلَیْکُمْ وَ إِلَٰهُنَا وَ إِلَٰهُکُمْ وَاحِدٌ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ )۴۶با اهل کتاب جز به نیکوترین روش مجادله نکنید، مگر کسانى از آنان که ستم کردند; و (به آنها) بگویید: «ما به تمام آنچه از سوى خدا بر ما و شما نازل شده ایمان آورده ایم، و معبود ما و شما یکى است، و ما در برابر اوتسلیم هستیم.»
(وَ کَذَٰلِکَ أَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ ۚ فَالَّذِینَ آتَیْنَاهُمُ الْکِتَابَ یُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَ مِنْ هَٰؤُلَاءِ مَن یُؤْمِنُ بِهِ ۚ وَ مَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الْکَافِرُونَ )۴۷و این گونه، کتاب (آسمانى) را بر تو نازل کردیم، کسانى که (پیش از این) کتاب (آسمانى) به آنها داده ایم به این کتاب ایمان مى آورند; و بعضى از این گروه
مشرکان نیز به آن مؤمن مى شوند; و آیات ما را جز کافران انکار نمى کنند.
(وَ مَا کُنتَ تَتْلُو مِن قَبْلِهِ مِن کِتَابٍ وَ لَا تَخُطُّهُ بِیَمِینِکَ ۖ إِذًا لَّارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ )۴۸تو هرگز پیش از این هیچ کتابى نمى خواندى، و با دست خود چیزى نمى نوشتى، مبادا کسانى که در صدد (تکذیب و) ابطال سخنان تو هستند، شک و تردید کنند.
(بَلْ هُوَ آیَاتٌ بَیِّنَاتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ ۚ وَ مَا یَجْحَدُ بِآیَاتِنَا إِلَّا الظَّالِمُونَ )۴۹ولى این آیات روشنى است که در سینه کسانى که دانش به آنها داده شده جاى دارد; و آیات ما را جز ستمکاران انکار نمى کنند.
(وَ قَالُوا لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ آیَاتٌ مِّن رَّبِّهِ ۖ قُلْ إِنَّمَا الْآیَاتُ عِندَ اللَّهِ وَ إِنَّمَا أَنَا نَذِیرٌ مُّبِینٌ )۵۰گفتند: «چرا معجزاتى از سوى پروردگارش بر او نازل نشده؟!» بگو: «معجزات فقط نزد خداست (و به فرمان او نازل مى شود،); من تنها بیم دهنده اى آشکارم.»
(أَ وَ لَمْ یَکْفِهِمْ أَنَّا أَنزَلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ یُتْلَیٰ عَلَیْهِمْ ۚ إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَرَحْمَةً وَ ذِکْرَیٰ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ )۵۱آیا براى آنان کافى نیست که این کتاب را بر تو نازل کردیم که پیوسته بر آنها تلاوت مى شود؟! در این، رحمت و هشدارى است براى کسانى که ایمان مى آورند.
(قُلْ کَفَیٰ بِاللَّهِ بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ شَهِیدًا ۖ یَعْلَمُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۗ وَ الَّذِینَ آمَنُوا بِالْبَاطِلِ وَ کَفَرُوا بِاللَّهِ أُولَٰئِکَ هُمُ الْخَاسِرُونَ )۵۲بگو: «همین بس که خدا میان من و شما گواه است; آنچه را در آسمانها و زمین است مى داند; و کسانى که به باطل ایمان آوردند و به خدا کافر شدند زیانکاران واقعى هستند.»
