• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفحه ۲۵۶ قرآن کریم سوره ابراهیم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گزارش خطا
برروی هر کلمه‌ای کلیک کنید، معنا و تفسیر آن را می‌بینید.



(وَ إِذْ قَالَ مُوسَیٰ لِقَوْمِهِ اذْکُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ أَنجَاکُم مِّنْ آلِ فِرْعَوْنَ یَسُومُونَکُمْ سُوءَ الْعَذَابِ وَ یُذَبِّحُونَ أَبْنَاءَکُمْ وَ یَسْتَحْیُونَ نِسَاءَکُمْ ۚ وَ فِی ذَٰلِکُم بَلَاءٌ مِّن رَّبِّکُمْ عَظِیمٌ)۶
و (به یاد آورید) هنگامى را که موسى به قومش گفت: «نعمت خدا را نسبت به خود به یاد داشته باشید، زمانى که شما را از (چنگ) فرعونیان رهایى بخشید; همانها که شما را به بدترین وجهى پیوسته شکنجه مى کردند; پسرانتان را سر مى بریدند، و زنانتان را (براى خدمتکارى) زنده مى گذاشتند; و در این، آزمایش بزرگى از طرف پروردگارتان بود!»



(وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّکُمْ لَئِن شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ ۖ وَ لَئِن کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ)۷
و نیز به یاد آورید هنگامى را که پروردگارتان اعلام داشت: «اگر شکرگزارى کنید، (نعمت خود را) بر شما افزون خواهم کرد; و اگر ناسپاسى کنید، مجازاتم شدید است!»



(وَ قَالَ مُوسَیٰ إِن تَکْفُرُوا أَنتُمْ وَ مَن فِی الْأَرْضِ جَمِیعًا فَإِنَّ اللَّهَ لَغَنِیٌّ حَمِیدٌ)۸
و موسى (به بنى اسرائیل) گفت:«اگر شما و همه مردم روى زمین کافر شوید، (به خدا زیانى نمى رسد; چرا که) خداوند، بى نیاز و شایسته ستایش است.»



(أَ لَمْ یَأْتِکُمْ نَبَأُ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ قَوْمِ نُوحٍ وَ عَادٍ وَ ثَمُودَ ۛ وَ الَّذِینَ مِن بَعْدِهِمْ ۛ لَا یَعْلَمُهُمْ إِلَّا اللَّهُ ۚ جَاءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَاتِ فَرَدُّوا أَیْدِیَهُمْ فِی أَفْوَاهِهِمْ وَ قَالُوا إِنَّا کَفَرْنَا بِمَا أُرْسِلْتُم بِهِ وَ إِنَّا لَفِی شَکٍّ مِّمَّا تَدْعُونَنَا إِلَیْهِ مُرِیبٍ)۹
آیا خبر کسانى که پیش از شما بودند، به شما نرسیده؟! «قوم نوح» و «عاد» و «ثمود» و کسانى که پس از ایشان بودند; همانها که جز خداوند از آنان آگاه نیست; پیامبرانشان با دلایل روشن به سراغ آنان آمدند، ولى آنها (از روى تعجب و استهزا) دست بر دهان گرفتند و گفتند:«ما به آنچه شما به آن فرستاده شده اید، کافریم; و نسبت به آنچه ما را به سوى آن مى خوانید، در شک و تردیدى آمیخته با بدگمانى هستیم.»



۞ (قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِی اللَّهِ شَکٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ۖ یَدْعُوکُمْ لِیَغْفِرَ لَکُم مِّن ذُنُوبِکُمْ وَ يُؤَخِّرَكُمْ إِلَیٰ أَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ قَالُوا إِنْ أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا تُرِیدُونَ أَن تَصُدُّونَا عَمَّا کَانَ یَعْبُدُ آبَاؤُنَا فَأْتُونَا بِسُلْطَانٍ مُّبِینٍ)۱۰
پیامبران آنها گفتند: «آیا در خدایى که آسمانها و زمین را آفریده، شک و تردیدى است; او شما را دعوت مى کند تا گناهانتان را بیامرزد، و تا موعد مقرّرى شما را باقى گذارد.» آنها گفتند: «(ما اینها را نمى فهمیم! همین اندازه مى دانیم که) شما انسانهایى همانند ما هستید، که مى خواهید ما را از آنچه پدرانمان مى پرستیدند باز دارید; پس (اگر راست مى گویید) دلیل و معجزه روشنى براى ما بیاورید.»




جعبه ابزار